Dziecięce sandałki sprzed 500 lat

Oryginalny artykuł: Especialistas del INAH restauran uno de los pocos acervos de sandalias prehispanicas que aun se conservan

Specjaliści z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) przeprowadzili prace konserwatorskie pięciu sandałków z czasów prekolumbijskich. Pochodzą one z kolekcji, którą w latach 50. XX wieku zebrał Ervin R. Frissell z przeznaczeniem dla Muzeum Sztuki Zapoteków w miejscowości San Pablo Villa w rejonie Mitli, w meksykańskim stanie Oaxaca. Obecnie sandałki przechowywane są w Muzeum Santo Domingo w mieście Oaxaca.

Cztery z pięciu sandałków poddanych pracom konserwatorskim (fot. Mauricio Marat, INAH)

Jak przekazała kierująca badaniami dr Gloria Martha Sánchez Valenzuela, nie jest znany niestety kontekst archeologiczny, z którego pochodzą sandałki, ale przypuszczalnie znajdowały się w jednym ze schronisk skalnych, gdzie warunki środowiskowe sprzyjały zachowaniu wyrobów z materiału organicznego, gdyż tego typu znaleziska są bardzo rzadkie na terenie Meksyku. Szacuje się, że sandałki mają ponad 500 lat.

Prace nad odrestaurowaniem sandałków (fot. Mauricio Marat, INAH)

Jest to pięć dziecięcych sandałków bez pary, o długości od 7 do 16 cm, zachowanych w różnym stanie, wykonanych ze sztywnych i łamliwych włókien. Miejscami są rozdarte lub nadgryzione przez zwierzęta i częściowo pozbawione wiązadeł. Na niektórych badacze zaobserwowali spore ilości żywicy doklejonej do podeszwy, ale nie wiadomo, czy wynikało to z codziennego używania sandałków czy też miało jakiś związek z rytuałami.

Sandałki z kolekcji zebranej przez Frissella (fot. Mauricio Marat, INAH)

Jak wykazały analizy, sandałki zostały wykonane z włókien agawy i palmy. Mają podobny kolor i fakturę, choć jeden z nich jest większy i bardziej wypracowany. Z pięciu zachowanych sandałków, tylko w przypadku jednego zachowały się wszystkie części wraz ze sznurkiem służącym do zawiązania, co pozwoliło na odtworzenie wyglądu pozostałych.