W odległości około 30 kilometrów od Tuli
(stan Hidalgo, Meksyk), w gminie Atotonilco de Tula, badacze Narodowego Instytutu Antropologii i Historii
(INAH) natrafili na pozostałości budowli w stylu typowym dla wielkiego Teotihuacan, wzniesionych
przypuszczalnie w latach 300 – 500 n.e. Nowe stanowisko archeologiczne zostało
zarejestrowane pod nazwą Acoculco.
Pierwsze prace podjęto tam już w 2011 roku, lecz początkowo nie znaleziono
wyraźnych dowodów zamieszkania na większą skalę. Jak podaje kierująca pracami
Alicia Bonfil Olivera, rozszerzając zakres badań zdołano doszukać się
odnośników na temat tego miejsca w książce, którą napisały Clara Díaz,
Guadalupe Mastache i Ana María Crespo. Autorki bowiem już wcześniej
zidentyfikowały to miejsce jako Acoculco.
Jedna z budowli w Acoculco (for. INAH) |
Schody i fosa w Acoculco (fot. INAH) |
Na terenie stanowiska odkryto
ponad 80 pochówków. Znajdowały się one zarówno w fosach o przeznaczeniu
grobowym, jak i w depozytach ofiarnych umieszczonych podczas wznoszenia
budowli. Około 60 pochówków należy do osób dorosłych, których ciała ułożono, w
większości przypadków, na osi północ-południe. Pozostałe szczątki należą do
dzieci i są umieszczone na linii wschód-zachód. W trzech pochówkach natrafiono także
na szkielety psów towarzyszących zmarłym.
Jeden z licznych pochówków znalezionych na terenie Acoculco (fot. INAH) |
Większość pochówków osób
dorosłych zawierała miniaturowe naczynia w stylu typowym dla ceramiki z Teotihuacan. Niektóre były wypełnione
fragmentami obrobionych muszli. Natomiast inne naczynia, znalezione na wysokości
mostka zmarłych osób, zawierały polerowane kulki o średnicy czterech i ośmiu
milimetrów, wykonane z nie zidentyfikowanych jeszcze minerałów.
Czaszka znaleziona u podnóża muru w Acoculco (fot. INAH) |
Wśród odkrytej ceramiki
znajdują się naczynia bardzo podobne do tych, które znaleziono w dzielnicy Teotihuacan zamieszkiwanej przez Zapoteków przybyłych z ziem
obecnego stanu Oaxaca. Przypuszcza się zatem, że Acoculco mogło zostać założone przez grupę ludności wywodzącej się
z tego samego sektora i kontrolującej znajdujące się w okolicy pokłady wapna, z
których najbliższy leży w odległości zaledwie jednego kilometra od Acoculco. Archeolodzy podkreślają
bowiem, że w okresie największego rozkwitu Teotihuacan,
to właśnie pochodzący z rejonu Oaxaca Zapotekowie byli specjalistami w obróbce
wapna, używanego do wyrobu stiuku, którym mieszkańcy Teotihuacan pokrywali i zdobili swoje budowle.
Odkopany tunel z umieszczoną wewnątrz muszlą (fot. INAH) |
Na terenie Acoculco zachowały się też świadectwa zamieszkania z czasów
późniejszych. Znaleziono bowiem fragmenty murów i ceramikę Tolteków, a także
naczynia Mexików pochodzące z lat 1200 – 1500 n.e.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz