Grupa ludzi o nieznanym pochodzeniu żyła 6000 lat temu w Kolumbii

Oryginalny artykuł: Un grupo humano de un linaje desconocido y sin relación con otros indígenas de América habitó en Colombia hace 6000 años 

Zespół naukowców przeanalizował DNA szczątków ludzkich pochodzących sprzed około 6000 lat, znalezionych w Kolumbii. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie Science Advances. Pokazują one, że w przeszłości grupy ludzi przybyły na tereny Płaskowyżu Cundiboyacense w pobliżu Bogoty, całkowicie zastępując pierwotnych mieszkańców. Naukowcy zbadali DNA 21 osób, które żyły na Płaskowyżu w okresie od 6000 do 500 lat temu. Najstarsi przedstawiciele tej grupy byli łowcami-zbieraczami, żyli około 6000 lat temu i należeli do grupy genetycznej, która nigdy wcześniej nie została zidentyfikowana.

Płaskowyż Cundiboyacense (fot. Petruss/Wikimedia Commons)

Ci pierwsi osadnicy nie byli spokrewnieni z żadną inną znaną rdzenną grupą Ameryki Północnej ani Południowej, dlatego badacze uważają, że mogą być częścią unikalnej gałęzi, która oddzieliła się bardzo wcześnie w historii pierwszych mieszkańców kontynentu. Ta dawna grupa nie pozostawiła żadnych śladów genetycznych w późniejszych populacjach tego regionu, co oznacza, że jej potomkowie całkowicie zniknęli, nie mieszając się z tymi, którzy przybyli później. Analiza genetyczna wykazała, że 2000 lat temu dawni mieszkańcy Płaskowyżu zostali zastąpieni przez nową grupę z Ameryki Środkowej, spokrewnioną z kulturą Herrera, znaną z wyrobów ceramicznych i początków rozwoju zaawansowanych praktyk rolniczych, takich jak uprawa kukurydzy. Odkrycie to przeczy wcześniejszym teoriom i hipotezom, które zakładały, że niektóre zmiany kulturowe w regionie, takie jak pojawienie się ceramiki, były wyłącznie wydarzeniami lokalnymi. Wręcz przeciwnie, dane genetyczne wskazują, że miała miejsce masowa migracja z terenów obecnej Panamy i Kostaryki.

Ramy geograficzne i czasowe analizowanych dawnych i współczesnych osób.
(A) Mapa Przesmyku Panamskiego i północno-zachodniej Ameryki Południowej wskazująca położenie geograficzne współczesnych populacji tubylczych z Kolumbii, Panamy i Kostaryki (szare trójkąty), dawnych Kolumbijczyków (czerwone kółka), Wenezuelczyków z epoki ceramicznej i dawnych Panamczyków (jasnoniebieskie kółka). (B) Oś czasu wygenerowanych dawnych genomów z Płaskowyżu i powiązanych okresów zdefiniowanych archeologicznie. Kompleks ceramiczny Herrera jest częścią okresu formatywnego (źródło ilustracji: Kim-Louise Krettek et al., Science Advances)  

Przybysze na Płaskowyżu byli spokrewnieni genetycznie z osobami mówiącymi językami Chibcha, rdzenną grupą, która do dziś żyje w Ameryce Środkowej i niektórych rejonach Kolumbii. Badanie ujawnia, że przodkowie Muisca, lud Czibcza, który zamieszkiwał ten region po przybyciu Hiszpanów, nie byli bezpośrednimi potomkami tych pierwszych łowców-zbieraczy, lecz środkowoamerykańskich migrantów, którzy dotarli tam około 1500 lat przed hiszpańskim podbojem. Naukowcy odkryli również, że te nowe grupy, zachowały ciągłość genetyczną przez ponad 1500 lat i przetrwały pomimo dużych zmian kulturowych, takich jak powstanie kultury Muisca.