Mięso jelenia dominowało podczas uczt w prekolumbijskiej Panamie

Oryginalny artykuł: White-tailed deer were predominant in Pre-Columbian Panama feasts

W prekolumbijskiej Panamie, wizerunki jelenia wirgińskiego, znanego też jako mulak białoogonowy często zdobiły naczynia ceramiczne, a z kości i poroży zwierzęcia wyrabiano liczne artefakty. Szczególnie ceniono mięso jeleni i już hiszpańscy kronikarze wspominali, że w wioskach wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego istniały spiżarnie wypełnione suszonym i solonym mięsem jeleni, choć jadali je tylko przedstawiciele wybranych grup społecznych. Doktorantka María Fernanda Martínez-Polanco (z Uniwersytetu w Tarragonie, Hiszpania) i Richard Cooke (z Smithsonian Tropical Research Institute – STRI) przeprowadzili analizę szczątków jeleni znalezionych w stosach odpadków na terenie stanowiska archeologicznego Sitio Sierra w prowincji Coclé i wykazali, że mięso jeleni podawano podczas szczególnie ważnych świąt, służących zacieśnianiu relacji społecznych i umacnianiu przymierzy.

María Fernanda Martínez-Polanco podczas pracy (fot. STRI)

Sitio Sierra było wioską położoną na wybrzeżu Oceanu Spokojnego i zamieszkiwaną już około 2200 lat temu. Pierwsze prace wykopaliskowe, w latach 70. XX wieku, prowadził tam Richard Cooke. María Fernanda Martínez-Polanco, po przeanalizowaniu świadectw dawnego ucztowania odkryła, że w niektórych miejscach zachowało się więcej fragmentów ceramiki i przeważały pozostałości po młodych jeleniach, a nacięcia na kościach dowodziły, że mięso było zeskrobywane, a zatem kości nie zostały ogryzione przez inne zwierzęta. Kontrastowało to ze szczątkami znajdowanymi wokół mniejszych domostw, gdzie natrafiano głownie na ryby, iguany i małe żółwie. 

María Fernanda Martínez-Polanco podczas analizowania próbek (fot. STRI)

Jak podaje María Fernanda Martínez-Polanco, specjalne uczty stanowiły tradycję i mogły być praktykowane przez kilka pokoleń, o czym świadczyłyby pochodzące z różnych okresów nacięcia na kościach. Prawdopodobnie tego typu biesiady miały charakter rytualny i były w jakiś sposób związane z kultem przodków, rytuałami przejścia, ustnym przekazem dziejów i zgromadzeniami politycznymi. Podawanie mięsa jeleni miało uhonorować gości i podkreślić status gospodarza. Archeolodzy sądzą, że Sitio Sierra było przypuszczalnie wioską niższej rangi, na co wskazywałyby pochówki na dwóch tamtejszych cmentarzach. Uczty nie były więc aż tak wystawne, jak można by się spodziewać w odniesieniu do bardziej znaczących ośrodków w tym regionie, na przykład, Sitio Conte lub El Caño.