Wyjątkowy monolit z dżungli w północnym Peru

Oryginalny artykuł: Engraved with fangs, ornate swirls, Peruvian monolith lay hidden for 2,000 years

Kamienny blok ozdobiony najróżniejszymi rytami pozostawał ukryty w odległej dżungli w północnym Peru przez około 2000 lat. Chociaż okoliczni mieszkańcy wiedzieli o istnieniu monolitu i widziało go również kilku badaczy, którzy odwiedzili ten region, to dopiero niedawno uczeni byli w stanie przypatrzyć mu się dokładniej i przygotowali trójwymiarowy zeskanowany obraz tego niezwykłego zabytku.

Skanowanie monolitu (fot. Exact Metrology)

Wyryte wizerunki i wzory są bardzo abstrakcyjne i trudne do opisania. Zdaniem badaczy, dwa widoczne kły nawiązują do bóstwa nazywanego „postacią upierzonego kota”. Wskazuje ona, że monolit powstał prawdopodobnie w latach 200 p.n.e. – 200 n.e., gdyż właśnie z tego okresu pochodzą przedstawienia tegoż bóstwa zachowane na zabytkach z innych stanowisk archeologicznych na terenie Peru. Jednocześnie oznaczałoby to, że miejsce, w którym znajdował się monolit miało charakter sakralny.

Zeskanowany monolit w oryginalnych kolorach (fot. Exact Metrology)

Monolit wykonano ze skały osadowej, której nie spotyka się w okolicy, a zatem materiał został sprowadzony z innego regionu. Biorąc pod uwagę wynoszący około jednej tony ciężar zabytku, przetransportowanie takiej skały było trudnym zadaniem i wymagało zaangażowania wielu osób.

Zeskanowany obraz monolitu. Kontrast pozwala dostrzec detale (fot. Exact Metrology)

Dotarcie do miejsca, w którym znajduje się ten wyjątkowy monolit nie było łatwe. Jak podaje Jason Kleinhenz, inżynier z Exact Metrology, który skanował monolit, po opuszczeniu miasta Leymebamba, członkowie ekipy musieli pokonywać trasę pieszo i konno, aby ostatecznie osiągnąć wyjątkowo odległą wioskę. Niektórzy uczestnicy wyprawy już od lat pomagali tamtejszej ludności w ramach akcji humanitarnych.

Zbliżenie jednego z rytów (fot. Daniel Fernandez-Davila)

Archeolog Daniel Fernandez-Davila obawiał się, że w wyniku postępującej erozji monolitu ryty mogą ulec całkowitemu zniszczeniu. Na szczęście badacze zdążyli na czas i dzięki skanowaniu trójwymiarowemu zdołali uchwycić detale, które trudno było dostrzec gołym okiem.