Malowidła naskalne w Izcuña (Chile)

Oryginalny artykuł: Ancient Chilean rock-art suggests hunters killed whales

Sztuka naskalna zachowana na wybrzeżu Chile pokazuje, jak dawni łowcy-zbieracze z tego regionu wykorzystywali harpuny i tratwy podczas polowań na morskie zwierzęta. Malowidła, wykonane intensywnym kolorem czerwonym (pigmentem uzyskanym z tlenku żelaza) pochodzą sprzed 1500 lat i można na nich dostrzec wieloryby, lwy morskie, mieczniki, mątwy, marliny, żółwie i rekiny. Świadectwa archeologiczne sugerują, że ludność zamieszkująca El Médano – dolinę położoną pomiędzy Oceanem Spokojnym a pustynią Atakama w prowincji Antofagasta, w północnym Chile – specjalizowała się w połowach zwierząt morskich, wykorzystując haczyki wykonane z muszli, kości, kolców kaktusów i miedzi oraz tratwy sporządzone ze skór lwów morskich.

Jeden ze skalnych bloków z malowidłami w Izcuña (fot. Benjamin Ballester)

Benjamín Ballester z Université Panthéon-Sorbonne w Paryżu, jeden z prowadzących badania i główny autor artykułu opublikowanego w czasopiśmie Antiquity przekazał, że sztukę naskalną w El Médano odkryto już w 1918 roku, ale przez tysiąc lat wiedzieli o niej jedynie okoliczni mieszkańcy z rybackiej wioski Paposo. Obecnie prace prowadzone są w parowie Izcuña, leżącym kilka mil na północ od El Médano, gdzie na 24 blokach skalnych natrafiono na 328 malowideł. Chociaż część z nich wyblakła z powodu wilgoci związanej z panującą tam gęstą mgłą, to i tak wystarczająco dużo zachowało się do obecnych czasów. Malowidła, których tematyka została oparta na codziennych doświadczeniach łowców-zbieraczy ukazują sceny połowów z użyciem harpunów.

Scena połowów (fot. Benjamin Ballester)

Najczęściej pojawiającym się motywem są duże wizerunki zwierząt morskich, które zazwyczaj są rzadko przedstawiane na tego typu malowidłach. Jak podkreśla Benjamín Ballester, w scenach połowów zwierzęta jako zdobycze mają zawsze przesadzone rozmiary i są niekiedy cztery razy większe niż wizerunki tratw, a zatem to łupy miały być protagonistami scen. Kontrastuje to z pozbawionymi detali i wykonanymi prostymi liniami postaciami ludzi, w przypadku których ograniczano się zazwyczaj do ukazania nakrycia głowy.

Jedno z malowideł naskalnych w Izcuña (fot. Benjamin Ballester)

Zdaniem uczonych, sztuka naskalna w Izcuña dostarcza informacji na temat strategii połowów: organizacji pracy, przygotowania odpowiedniej ilości harpunów, zajęcia odpowiedniej pozycji podczas ataku, znajomości poruszania się zwierząt podczas pogoni i polowania. Jednocześnie malowidła świadczą o posiadaniu przez łowców-zbieraczy wiedzy o anatomii zwierząt. Benjamín Ballester zwraca uwagę na fakt, że malowidła zazwyczaj przedstawiają moment zakończonego sukcesem polowania, kiedy zwierzę jest już przebite harpunem, a zatem bardziej chodziło o uwiecznienie odniesionego sukcesu niż o same połowy.