Nowe muzeum w Tehuacán (stan Puebla, Meksyk)

Oryginalny artykuł: Inauguran museo de la zona arqueologica Tehuacan en Puebla

Na terenie stanowiska archeologicznego Tehuacán (stan Puebla, Meksyk) zostało otwarte nowe muzeum z bogatą kolekcją artefaktów, znalezionych podczas prac wykopaliskowych, którymi przez ponad dwadzieścia lat kierowała Noemí Castillo Tejeda.

Nowe muzeum w Tehuacán (fot. Héctor Montaño, INAH)

W czasach prekolumbijskich miasto nazywało się Ndachjian i było zamieszkiwane przez przedstawicieli kultury nguiwa, znanej też jako popoloca. Jak podkreśla Diego Prieto Hernández z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH), również w tym regionie geograficznym udomowiono różne rośliny, przede wszystkim kukurydzę. Z tego powodu INAH stara się o wpisanie Rezerwatu Tehuacán-Cuicatlán na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Glinia maska (fot. Héctor Montaño, INAH)

Wśród eksponatów znajdują się rzeźby kamienne i gliniane, naczynia ceramiczne i figurki. Szczególnie wyróżniają się typowe dla tego regionu xantile, przedstawiające bóstwa w pozycji siedzącej i ze skrzyżowanymi ramionami. Są wśród nich wizerunki takich bogów, jak Xipe Tótec, Xochiquétzal, Xochipilli i Quetzalcóatl. Na niektórych xantilach, odkrytych w budowlach zamieszkiwanych przez miejscową elitę, nadal zachowały się pozostałości oryginalnych kolorów.

Kamienne rzeźby przedstawiające bóstwa (fot. Héctor Montaño, INAH)

Xantile (fot. Héctor Montaño, INAH)

Naczynia ceramiczne nie tylko wyrabiano na terenie Tehuacán, ale sprowadzano również z innych regionów, co świadczy o wymianie handlowej z ośrodkami położonymi nie tylko na Płaskowyżu Centralnym i w rejonie Puebla-Tlaxcala, ale i na ziemiach obecnego stanu Oaxaca czy nad Zatoką Meksykańską.

Naczynie ceramiczne (fot. Héctor Montaño, INAH)

Stanowisko archeologiczne Tehuacán obejmuje kilka grup budowli, w tym domy władców i kapłanów oraz podstawy piramidalne ze świątyniami, z których najwyższymi są Templo Mayor (Wielka Świątynia) i Templo de las Calaveras (Świątynia Czaszek). Zachowały się też place o charakterze ceremonialnym i pozostałości dawnego systemu hydraulicznego.

Stanowisko archeologiczne Tehuacán (fot. Héctor Montaño, INAH)

Noemí Castillo Tejeda podkreśliła, że Tehuacán odgrywało znaczącą rolę w okresie postklasycznym, a jego największy rozkwit przypadł na lata 1000-1456 n.e. Później miasto zostało podbite przez Mexików, a mieszkańcy zmuszeni do jego opuszczenia. Przenieśli się wówczas w okolice Calcahualco, gdzie ostatecznie spotkali się z hiszpańskimi konkwistadorami.