niedziela, 11 lutego 2018

Mapy szlaków handlowych w Mezoameryce

Oryginalny artykuł: Las rutas de intercambio comercial contribuyeron al mestizaje de Mesoamerica

Amalia Attolini Lecón z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) sporządza mapy dawnych szlaków handlowych, które łączyły Tenochtitlan z ośrodkami położonymi w rejonie Zatoki Meksykańskiej, ziemiami Majów i innymi regionami kulturowymi Mezoameryki. Korzysta przy tym ze źródeł historycznych, kodeksów, rejestrów danin, map, raportów z wykopalisk archeologicznych, badań lingwistycznych i etnograficznych. Na mapach nanosi również informacje o daninach składanych władcom Mexików. W czasach prekolumbijskich szlaki handlowe służyły nie tylko do transportu surowców i gotowych produktów, były również drogami, którymi wędrowali ludzie, a wraz z nimi ich obyczaje i poglądy, łącząc ze sobą społeczności z późnego okresu postklasycznego (lata 1200-1521). Dzięki rozległej sieci dróg Mexikowie zdołali rozszerzyć zakres swego panowania, docierając do odległych ziem, podporządkowując sobie tamtejszą ludność i przywłaszczając sobie ich surowce poprzez zmuszanie do składania danin.

Mapa ziem wokół Zatoki Meksykańskiej, ukazująca daniny płacone przez tamtejsze ośrodki
(autor: Amalia Attolini Lecón, INAH0
Na mapie, przedstawiającej szlaki handlowe prowadzące z Tenochtitlan w stronę Zatoki Meksykańskiej, można dostrzec drogi, którymi podążali mieszkańcy Tuxpan, Cempoala i El Tajín; a także miejsca wymiany towarów, spośród których wyróżniają się Tepeyahualco, Tepeaca i Tlaxcala. Do Tenochtitlan dostarczano towary z różnych regionów Mezoameryki, niektóre jako daniny dla Trójprzymierza, inne nabyte na targowiskach. Docierały tam ziarna kakaowca, pióra egzotycznych ptaków, tkaniny, tarcze, stroje wojowników, bawełna, chili, sól, wanilia, żywica, guma, złoto, turkusy i produkty z morza, zwłaszcza muszle. Jak podkreśla badaczka, dzięki istniejącym trasom zawierano także przymierza o charakterze wojskowym lub poprzez małżeństwa, dokonywano wymiany metod pracy, ideologii i rytuałów, a przede wszystkim dochodziło do wymieszania etnicznego różnych grup kulturowych.

Strona 7 kodeksu znanego jako Matrícula de Tributos, przedstawiająca daniny,
które napływały do Tenochtitlan od mieszkańców różnych ośrodków
na terenie obecnego stanu Morelos (Meksyk)

Szlaki handlowe, łączące w okresie postklasycznym Płaskowyż Centralny z ziemiami Majów mogły być tymi samymi, które setki lat wcześniej były wykorzystywane przez mieszkańców Teotihuacan w ich kontaktach z Majami, widocznych w elementach architektonicznych i ceramice. Drogami tymi napływały surowce, na które było zapotrzebowanie i których obróbką zajmowali się wyspecjalizowani rzemieślnicy. Amalia Attolini Lecón, która przez wiele lat badała prekolumbijskie targowiska przygotowuje obecnie ogólną mapę Mezoameryki z jej regionami kulturowymi. Na mapie zostanie ukazany zarys szlaków handlowych, co posłuży innym badaczom, na przykład, do ustalenia tras, którymi jadeit z Gwatemali docierał na ziemie wokół Zatoki Meksykańskiej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz