Ruiny dawnego miasta Toniná wznoszą się dumnie na górzystych
ziemiach obecnego stanu Chiapas. Już z oddali można dostrzec monumentalny Akropol, przy budowie którego
wykorzystano naturalne wzniesienie terenu. O Toniná dowiedziano się bardzo wcześnie, gdyż około 1530 roku opisał je zakonnik Jacinto
Garrido W 1833 roku zjawił się tam hrabia Waldeck, a kilka lat później – John
Lloyd Stephens i Fryderyk Catherwood. W latach 1922 – 25 Franz Blom i Oliver Le
Farge opisali zabytki Toniná i
wykonali ich rysunki. Prace wykopaliskowe, którymi kierowali Pierre Becquelin i
Claude Baudez, prowadziła w latach 1972 - 1980 Francuska Misja Archeologiczna.
Badania kontynuowane są obecnie przez Narodowy Instytut Antropologii i Historii
w Meksyku, a na ich czele stoi Juan Yadeun.
Nazwa miasta - Toniná – oznacza w języku tzeltal
„Kamienny dom” i choć wspaniale pasuje do wizerunku miasta, to nie jest
oryginalna. W okresie klasycznym królestwo to nazywało się Po’ lub Popo’.
Budowę Akropolu rozpoczęto już we wczesnym okresie klasycznym,
przypuszczalnie około 300 r. n.e., ale kolejni władcy systematycznie go
modyfikowali aż do końca okresu klasycznego, czyli do około 900 r. n.e. Akropol ma wysokość około 70 metrów , obejmuje
siedem platform połączonych korytarzami i schodami, tworząc prawdziwy labirynt
pomieszczeń mieszkalnych, dziedzińców i świątyń.
Na dolnej platformie znajdowały
się pomieszczenia mieszkalne i małe sanktuaria. Na trzecim poziomie wznosi się Pałac Świata Podziemnego, budowla z
ciemnymi, pozbawionymi otworów okiennych komnatami, mogącymi służyć władcom jako
miejsca odosobnienia i odprawiania rytuałów.
Na tej samej platformie zachowały
się pozostałości jednego z dawnych królewskich tronów.
Na czwartej platformie mieści się
Pałac Wojny, zwany też Pałacem Meandrów ze względu na charakterystyczną
dekorację fasady.
W 1992 roku archeolodzy dokonali wyjątkowego
odkrycia na piątej platformie Akropolu.
Udało się bowiem odsłonić w miarę dobrze zachowany relief, modelowany w stiuku
i pokryty niegdyś żywymi odcieniami czerwieni i błękitu. Przedstawiona scena,
wykazująca wyraźne wpływy sztuki z Teotihuacán
interpretowana jest na różne sposoby. Jedni uczeni uważają, że nawiązuje ona do
czterech epok kosmogonicznych i wierzeń, że świat jest niszczony cyklicznie
przez słońca ognia, wody i wiatru na swej drodze do czwartego słońca. Inni badacze
natomiast sugerują, że relief ukazuje świat fantastycznych istot, duchowych
towarzyszy, zwanych przez Majów wayob.
Ten wspaniały relief nie jest
jedynym przykładem stiukowych dekoracji zachowanych w Toniná i choć niektóre zostały częściowo zniszczone, to nadal można
dostrzec wymodelowane postacie, jak w przypadku tancerzy z bogatymi nakryciami
głów ozdobionych piórami i prawdopodobnie przedstawiających boga kukurydzy lub
personifikujących go władców.
Ściany budowli również pokryte
były stiukiem i pomalowane. Na niektórych fragmentach widoczne są jeszcze
oryginalne kolory, szczególnie czerwony i niebieski.
Zachowały się też fragmenty rzeźb
zdobiących niegdyś fasady najróżniejszych budowli.
Fragmenty rzeźb zdobiących niegdyś budowle w Toniná (pierwsza - Narodowe Muzeum Antropologii w mieście Meksyk; druga i trzecia - Muzeum na terenie stanowiska archeologicznego Toniná) |
Na szóstej platformie wznosi się
tak zwana Świątynia Ziemskiego Potwora, gdzie widoczna jest rozwarta paszcza,
wewnątrz której umieszczono kamienną kulę symbolizującą słońce.
Na siódmym poziomie wznoszą się Świątynia Jeńców i Świątynia Dymiącego Zwierciadła, która wraz z pozostałościami
dawnego zwieńczenia dachu góruje nad miastem.
W Toniná rzeźbione zabytki określane są jako „monumenty”, bez
podziału na stele czy panele, jak bywa to w przypadku innych majańskich miast.
Stele z Toniná są bardzo
charakterystyczne, o zaokrąglonej formie i niemal trójwymiarowe, choć większość
z nich została połamana jeszcze w czasach prekolumbijskich. Stele przedstawiają
miejscowych władców – z których kilku ma w swoich królewskich imionach słowo chapaht (skolopendra) – z ogromnymi
nakryciami głów w formie nakładających się na siebie masek bóstw. Pierwszy
znany jak dotąd władca objął tron na początku VI w. n.e. Jego następcą został Bahlam Yaxuun Tihl, przedstawiony na Monumencie 168 z 577 r. n.e. Stela ta
ustawiona była niegdyś na szczycie Akropolu,
pomiędzy dwoma świątyniami.
Monument 168 z 577 r. n.e. przedstawiający władcę Bahlam Yaxuun Tihl (Muzeum na terenie stanowiska archeologicznego Toniná) |
Czytaj też: Miasta Majów: Toniná (stan Chiapas, Meksyk) – część II.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz