Fasola zwyczajna to jedno z najważniejszych źródeł protein i węglowodanów we współczesnym świecie. A zawdzięczamy ją starożytnym Amerykanom.
Fasola została udomowiona około 10 tysięcy lat temu w Peru, a potem ponownie (dokładnie nie wiadomo kiedy) w Meksyku, choć oryginalnie pochodziła z Meksyku i samodzielnie "wyemigrowała" na południe, adaptując się do różnych stref klimatycznych: od tropikalnych nizin Mezoameryki po Andy.
Dzika fasola zwyczajna do dziś rośnie w Andach i Gwatemali: zidentyfikowano dwie osobne, duże pule genowe. Pula środkowoamerykańska sięga od Meksyku przez Amerykę Środkową po Wenezuelę, peruwiańska - od południowego Peru do północnozachodniej Argentyny. Nasiona mezoamerykańskie są małe lub średnie, natomiast andyjskie są dużo większe i zawierają inną fazeolinę (proteinę).
Dziś jest uprawiana w 150 krajach i z blisko 28 mln ha co roku zbierane jest prawie 19 mln ton fasoli.
Pełen artykuł (po angielsku): Bitocchi E et al. 2012. Mesoamerican origin of the common bean (Phaseolus vulgaris L.) is revealed by sequence data. Proceedings of the National Academy of Sciences Early Edition.
Historia fasoli na stronie Archaeology (po angielsku)
Więcej o fasoli zwyczajnej (po polsku)
 |
| Fasola zwyczajna (fot. Wikimedia Commons) |
Czytaj także: Uczmy się od pierwszych Amerykanów, Ceren - majańskie Pompeje, Trzy siostry: fasola, kukurydza i dynia, Warzywa, które zawdzięczamy starożytnym Amerykanom, Owoce, które zawdzięczamy starożytnym Amerykanom
--------------------
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz