Odkrycia w Wielkiej Platformie w Tlatelolco (miasto Meksyk)

Oryginalny artykuł: Comprueban el uso religioso de edificacion tlatelolca ubicada en el Gran Basamento

Meksykańscy archeolodzy z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) poinformowali, że pod koniec 2015 roku, w Wielkiej Platformie (Gran Basamento) na terenie Tlatelolco odkryli pozostałości budowli z centralnym ołtarzem, wskazującej na religijny charakter tego miejsca, którego przeznaczenie mogło być podobne do Domu Orłów (Casa de las Águilas) w Tenochtitlan.

Stanowisko archeologiczne Tlatelolco w mieście Meksyk (fot. Meliton Tapia, INAH)

Kierujący pracami archeolog Salvador Guilliem Arroyo przekazał, że w budowli znajduje się również bardzo długa ława, dwa pomieszczenia po obu stronach wejścia i kilka stopni, z których jeden został ozdobiony wizerunkiem ludzkiej szczęki. Natrafiono na dziewięć depozytów ofiarnych z ludzkimi szczękami i jeden z krzemiennym nożem pomalowanym na czerwono, umieszczonym na posadzce dziedzińca i z ostrzem skierowanym na północ. Obok znajdowały się niewielkie noże z obsydianu, które co prawda nie wykazują śladów użycia, ale wiadomo, że tego typu noże były wykorzystywane przez kapłanów podczas rytuału samoofiary i upuszczania krwi w darze bogom.

Depozyt ofiarny zawierający nóż pomalowany na czerwono
(fot. Salvador Guilliem, Projekt Tlatelolco, INAH)

Salvador Guilliem przypomniał, że archeolog Leonardo López Luján, pisząc o Domu Orłów w Tenochtitlan zwrócił uwagę na związek ludzkiej szczęki z siłą i potęgą wojowników. Już w latach 1960-1964, w ramach Projektu Tlatelolco, Francisco González Rul, Eduardo Matos i Braulio García zarejestrowali w Tlatelolco ponad 200 pochówków, w tym niektóre z ofiarami z ludzkich szczęk. W 1962 roku González Rul, tuz obok północnego wejścia do kościoła Santiago Tlatelelco, na głębokości dwóch metrów, natrafił na ołtarz ozdobiony ludzkimi szczękami. Tuż za nim znajdował się węgar z namalowanymi skrzyżowanymi kośćmi i ludzką czaszką w centrum. W latach 80-tych XX wieku, Leonardo López Luján  odkrył podobną dekorację w Domu Orłów w Tenochtitlan. Ołtarze z ludzkimi szczękami w Tenochtitlan i Tlatelolco dowodzą rozwoju obu miast w tym samym czasie.

Ołtarz ozdobiony ludzką szczęką (fot. Salvador Guilliem, Projekt Tlatelolco, INAH)

Pomieszczenia po wschodniej i zachodniej stronie wejścia mają dobrze wykonane mury o grubości 60-80 centymetrów, pokryte adobe (cegłą suszoną na słońcu). Posadzki zostały natomiast zniszczone w sposób zamierzony i zasypano je wielką ilością kamieni. Jak podaje Salvador Guilliem, nie natrafiono do tej pory na żadne gliniane lub kamienne rzeźby, które mogłyby potwierdzić, że miejsce to miało takie samo przeznaczenie jak Dom Orłów w Tenochtitlan. Podczas najbliższego sezonu prac archeolodzy zamierzają ustalić, czy zniszczenie posadzek mogło mieć związek z rytualnym pogrzebaniem jakiegoś wizerunku, co pozwoliłoby poznać rzeczywiste wykorzystywanie tego miejsca.

Posadzki zniszczone w czasach prekolumbijskich (fot. Salvador Guilliem, Projekt Tlatelolco, INAH)

Na ścianach pomieszczeń zachowała się warstwa malarska o grubości zaledwie 1-2 milimetrów. Nie ma tutaj jednak żadnych szczególnych motywów, a jedynie czerwone i niebieskie pasy. Na posadzce natomiast zachowały się czerwone plamy. Jak podkreśla archeolog, w czasach prekolumbijskich w Tlatelolco, niemal wszystkie malowidła ścienne były wykonywane al fresco. Brak tutaj szczególnych elementów, które pozwoliłyby na badania ikonograficzne lub ikonologiczne. Zazwyczaj są to tylko kolorowe pasy. Wyjątek stanowi świątynia Templo Calendárico, gdzie przedstawiono wizerunki bóstw jako stwórców czasu.

Jeden z depozytów ofiarnych zawierających ludzkie szczęki
(fot. Salvador Guilliem, Projekt Tlatelolco, INAH)

Podczas kolejnego sezonu prac, w kwietniu bieżącego roku, archeolodzy zbadają dokładnie pomieszczenie z ołtarzem i stopień ozdobiony ludzką szczęką. Będą mogli wówczas ustalić, czy faktycznie było to miejsce o charakterze religijno-militarnym, podobnie jak w Tenochtitlan.

Kompleks ceremonialny w Tlatelolco (fot. Miguel Marn, INAH)

Archeolog Eduardo Matos Moctezuma był inicjatorem Projektu Tlatelolco i kierował nim od 1987 do 1991 roku, kiedy to zastąpił go Salvador Guilliem Arroyo, skupiając się na pracach wykopaliskowych w Gran Basamento (Wielkiej Platformie), świątyni Templo Mayor i Caja de Agua w Tlatelolco, z zamiarem zlokalizowania przestrzeni ceremonialnej przypominającej Casa de las Águilas (Dom Orłów) w Tenochtitlan.