Ruiny Iximché położone są na wyżynnych ziemiach Gwatemali, w pobliżu
miasteczka Tecpan. Iximché zostało
założone na początku późnego okresu postklasycznego przez Kaqchikeli.
W owych czasach największą rolę w tej części ziem Majów odgrywali K’iche’, podporządkowali sobie okolice, kontrolowali
rozległe obszary gwatemalskich wyżyn i ściągali daniny, co prowadziło do
licznych konfliktów. Wojny pomiędzy K’iche’
i Kaqchikelami trwały przez wiele lat.
Kiedy w 1524 roku Hiszpanie pod
dowództwem Pedro de Alvarado dotarli na ziemie Gwatemali, postanowili
wykorzystać miejscowe zatargi dla własnych celów. Jednocześnie Kaqchikele uznali, że przymierze z
Hiszpanami może pomóc im w pokonaniu swych największych wrogów - Ki’che’. Wspólnie zaatakowali K’iche’ i zniszczyli ich stolicę Utatlán (dawniej znaną jako Q’umarkaj). 14 kwietnia 1524 roku
Hiszpanie, zaproszeni przez Kaqchikeli
dotarli do Iximché. Jednak sprawy nie
potoczyły się tak, jak oczekiwali Kaqchikele.
27 lipca 1524 roku Iximché stało się pierwszą hiszpańską stolicą w Gwatemali. Bunt Kaqchikeli doprowadził do wojny z
Hiszpanami. Ostatecznie w 1526 roku miasto zostało spalone. Dzisiaj Iximché nie wygląda już tak imponująco,
jak w okresie swego największego rozkwitu, kiedy to rozległe place były
otoczone budowlami rezydencjalnymi i administracyjnymi oraz świątyniami.
Przy wejściu na teren Iximché rozciąga się Plac A, stanowiący przestrzeń o
charakterze publicznym. W jego centrum znajdują się trzy małe ołtarze. Po
stronach północno-zachodniej i północno-wschodniej plac otoczony był podłużnymi
budowlami, wzniesionymi na wysokich platformach i stanowiącymi prawdopodobnie
miejsce zamieszkania miejscowej elity. Po stronach południowo-zachodniej i
południowo-wschodniej Placu A górują
dwie piramidy, oznaczone odpowiednio jako Świątynia
2 i Świątynia 3.
Świątynia 2, na platformie piramidalnej z centralnymi schodami, miała
trzy wejścia. W głębi świątyni była niegdyś jeszcze jedna niewielka komnata, w
której mogły znajdować się wizerunki bóstw lub różne przedmioty o charakterze
rytualnym.
W drugiej z trzech faz
budowlanych Świątyni 2, jej ściany i
pilastry trzech wejść zostały pokryte barwnymi malowidłami. Dzisiaj są one już
niewidoczne, ale w momencie odkrycia zdołano jeszcze ustalić, że wśród kolorów
były: czerwony, żółty i niebieski. Najciekawsze okazało się jednak to, że przed
nałożeniem barwników wizerunki postaci zostały wyryte, dzięki czemu udało się
je przerysować. Malowidła przedstawiały prawdopodobnie dostojników lub kapłanów podczas odprawiania różnych rytuałów. Postacie zostały namalowane w stylu przypominającym meksykańskie kodeksy i nazywanym Mixteca-Puebla. Styl ten rozwinął się w Choluli (stan Puebla, Meksyk) i u Misteków, a potem rozprzestrzenił się na ziemie Mezoameryki.
Rysunki wykonane na podstawie zarysów postaci
(muzeum miejscowe w Iximché)
|
Fragment wykonanego ze złota naszyjnika (replika w muzeum miejscowym w Iximché) |
Diadem wykonany ze złota (replika w muzeum miejscowym w Iximché) |
Plakietka z wizerunkiem sowy (replika w muzeum miejscowym w Iximché) |
Przed Świątynią 3 wznoszą się dwie niskie platformy, które służyły jako
ołtarze lub były przeznaczone do rytualnych tańców.
W południowo-zachodniej części Placu A znajduje się boisko do gry w
piłkę, oznaczone jako Budowla 8.
Boisko to ma formę zagłębioną, idealnie odzwierciedlającą jego symbolikę jako
portalu prowadzącego do świata podziemnego.
Plac B miał przypuszczalnie znacznie bardziej ograniczony dostęp,
co dowodzi, że ta część miasta obejmowała budowle stanowiące kompleks
rezydencjalny władców. Po stronie południowo-wschodniej wznoszą się trzy
wysokie platformy, po stronie północno-zachodniej - Świątynia 1, a w centrum ołtarz.
Świątynia 1 na Placu B |
Na Placu C podobnie, jak na Placu
A wznoszą się dwie, zwrócone do siebie budowle piramidalne ze świątyniami (Świątynią 4 i Świątynią 5) i niskie ołtarze. W zasadzie Plac C obejmuje dwie odrębne przestrzenie. Jedną, znacznie większą,
stanowią jego części: centralna, północna, wschodnia i zachodnia. Północno-wschodnią stronę Placu C zajmuje platforma o długości 68 metrów ze schodami i
pozostałościami trzech budowli. Każda z nich miała jedno pomieszczenie z
ustawionymi wewnątrz długimi ławami. Prawdopodobnie budowle te służyły różnym
celom politycznym i administracyjnym, gdyż Anales
de los Cakchiqueles – indiański dokument spisany alfabetem łacińskim już po
hiszpańskiej konkwiście – wspomina o rozlicznych tytułach używanych przez
mieszkańców Iximché i zajmowanych
przez nich stanowiskach. Część południowa natomiast tworzy tak zwany Placyk Południowy, gdzie znajdują się: Pałac 2 (zespół budowli wzniesionych wokół siedmiu dziedzińców), Świątynia 6, trzy podłużne konstrukcje i centralny ołtarz.
Budowle na Placu C |
Kompleks rezydencjalny na Placu B |
Na Placu C zachowało się też drugie boisko do gry w piłkę (oznaczone jako Budowla 7), choć nie zostało
odrestaurowane.
Boisko do gry w piłkę na Placu C |
Pomimo upływu wieków, Iximché pozostało dla Kaqchikeli świętym miejscem, które
szczególnie w niedziele zapełnia się nie tylko okoliczną ludnością, ale i
przybyszami z bardziej odległych stron. Nadal odprawiają tam swoje ceremonie i
czują więź z przodkami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz