Po upływie 450 lat od momentu powstania Códice Florentino (Kodeksu Florenckiego), dokumentu
zatytułowanego przez zakonnika Bernardino de Sahagún La historia
general de las cosas de la Nueva España, badacze z Meksyku i USA pracują nad nowym
przekładem jego części spisanej w języku náhuatl. Projekt jest
realizowany przy wsparciu Muzeum Getty w Los Ángeles (Kalifornia) i we
współpracy z Biblioteca Medicea Laurenziana we Florencji (Italia), gdzie
przechowywany jest wspomniany manuskrypt. Projekt umożliwi dalsze prace nad
dokumentem, gdyż planowane jest utworzenie strony internetowej, która będzie
zawierała tłumaczenia, również na język angielski, cyfrową wersję Códice
Florentino
w wysokiej rozdzielczości oraz analizę przygotowaną przez specjalistów
meksykańskich (Diana Magaloni i Eduardo de la Cruz) i amerykańskich (Kim
Richter, Jeanette Peterson i Kevin Terraciano).
Códice Florentino (fot. BNAH-INAH) |
Códice Florentino (fot. BNAH-INAH) |
Kevin Terraciano
zaznaczył, że teksty w językach náhuatl i hiszpańskim różnią się od siebie,
gdyż zostały spisane w różnych okresach. Skrybowie Nahua przygotowali
oryginalną relację w swym języku w 1555 roku, a Bernardino de Sahagún
przetłumaczył ją, niezbyt dokładnie, w 1577 roku, gdy miejscowi artyści
przygotowali wszystkie ilustracje. Wersja hiszpańska jest jednak znacznie
krótsza od wersji w języku náhuatl i obecnie specjaliści chcą dokładnie zebrać
i zbadać różnice w przekazach, które mogą wpływać na sposób opowiedzenia
historii.
Dziwne... w 1821 r. Bustamante nie miał zielonego pojęcia o istnieniu CF! Natomiast począwszy od 1828 dysponował tzw. Manuskryptem Brygadiera Pane, czyli kopią Manuskryptu z Tolosa... Z tej kopii publikuje najpierw w 1829 Księgę XII dzieła Sahaguna i następnie, w 1830 całość w 3 tomach, pomijając wcześniej wydaną Księgę XII. Dodajmy, że w 1840 Bustamante publikuje kopię prawdopodobnie poprawionej przez Sahaguna w 1585 tejże księgi...
OdpowiedzUsuń