środa, 7 stycznia 2015

Katastrofa demograficzna na Wyspie Wielkanocnej dopiero po przybyciu Europejczyków

Oryginalny artykuł: Study suggests history of Rapa Nui on Easter Island far more complex than thought. Phys. org 6.01.2015.

Dotychczas uważano, że prehistoryczna populacja Rapa Nui załamała się z powodu niekontrolowanego wzrostu liczby ludności w bardzo delikatnym ekosystemie. Zespół naukowców z USA, Chile i Nowej Zelandii podważa dotychczasową teorię o katastrofie demograficznej na Wyspie Wielkanocnej pokazując, że drastyczne zmiany społeczne i demograficzne nastąpiły dopiero po kontakcie z Europejczykami w 1722 n.e. W artykule opublikowanym w Proceedings of the National Academy of Sciences przedstawiają wyniki badań przedmiotów z obsydianu pochodzących z wyspy, które pomogły im ustalić wzorce ludzkiej działalności w regionie.

Rekonstrukcja tropikalnego krajobrazu Wyspy Wielkanocnej (fot. Wikimedia Commons)

Uważa się, że Polinezyjczycy skolonizowali Wyspę Wielkanocną około 1200 n.e. i w ciągu kolejnych kilkuset lat stworzyli społeczeństwo znane ze wznoszenia ogromnych figur zwanych maoi. Z upływem czasu wycięli większość drzew na północy wyspy i dużą część innej roślinności, co doprowadziło to erozji gleby i w konsekwencji do głodu wśród miejscowej ludności. Przez wiele lat Wyspa Wielkanocna i jej mieszkańcy stanowili sztandarowy przykład ilustrujący, co może się stać w skutek przeludnienia i nadmiernej eksploatacji zasobów, co prowadzi do głodu, a nawet kanibalizmu. Jednak najnowsze badania pokazują, że ta wersja historii nie jest prawdziwa.

Aby lepiej zrozumieć, jaka była historia demograficzna Wyspy Wielkanocnej, badacze zastosowali technikę znaną jako datowanie metodą badania hydratacji obsydianu na artefaktach znalezionych na różnych stanowiskach w północnej części wyspy, co pozwoliło im opisać, jak wykorzystywana była ziemia w różnych okresach historycznych. W ten sposób udało się ustalić, gdzie ludzie mieszkali w kolejnych stuleciach oraz jak populacja migrowała w związku ze zmiennymi warunkami klimatycznymi. W niektórych rejonach widoczny jest spadek populacji już przez kontaktem z Europejczykami, w niektórych widać początkowy wzrost po kontakcie, dramatyczny spadek następuje dopiero po przybyciu Europejczyków, ponieważ wielu mieszkańców padło ofiarą europejskich chorób, takich jak ospa i kiła, lub zostało sprzedanych do niewoli. Zdaniem badaczy oznacza to, że brak dowodów świadczących o katastrofie demograficznej przed kontaktem z Europejczykami.

Publikacja:
  • Christopher M. Stevenson, Variation in Rapa Nui (Easter Island) land use indicates production and population peaks prior to European contact, PNAS, DOI: 10.1073/pnas.1420712112

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz