Na terenie Parku Archeologicznego San Andrés w
Salwadorze, grupa badaczy, którą kieruje dr Akira Ichikawa z Nagoya University
(Japonia) dokonała nowych odkryć w budowli zwanej La Campana („Dzwon”). La
Campana jest największą konstrukcją w San Andrés, o wysokości 20 metrów, z
czego 7 metrów zajmuje platforma o podstawie 80 na 90 metrów, na której
wzniesiono piramidę o wysokości 13 metrów.
Budowla zwana La Campana (fot. Marvin Romero) |
Dzięki badaniom wnętrza budowli archeolodzy zdołali
ustalić, że przechodziła ona dwa etapy konstrukcyjne. La Campana została
przypuszczalnie wzniesiona po erupcji wulkanu Ilopango w 535 r. n.e., na co
wskazywałyby zachowane warstwy popiołu. Z tego pierwszego okresu pochodzi 14
stopni, tworzących schody o szerokości 1,5 metra i wysokości 6 metrów. Wykonano
je z kamieni o różnych rozmiarach i nieregularnych kształtach, połączonych
ziemią.
Nowo odkryte schody pochodzące z pierwszej fazy konstrukcyjnej (fot. Marvin Romero) |
Z drugiego etapu konstrukcyjnego pochodzi
znaleziony u stóp piramidy depozyt ofiarny, utworzony przez siedem kamiennych
płyt ustawionych pionowo po okręgu i przykrytych czterema innymi płytami
kamiennymi.
Depozyt ofiarny znaleziony u stóp budowli (fot. Ministerstwo Kultury w Salwadorze) |
Jak podaje Akira Ichikawa, w depozycie znaleziono
muszlę spondylus, trochę pigmentu, bardzo połamane i trudne do
zidentyfikowania kości zwierząt, a przede wszystkim dwa naczynia ceramiczne,
misę i wazę. We wnętrzu wazy, pod glinianą przykrywką znajdowały się dwa
przedmioty z jadeitu, z których jeden ozdobiono wizerunkami dwóch, zwróconych w
przeciwne strony głów węży z otwartymi paszczami.
Waza znaleziona w depozycie ofiarnym (fot. Ministerstwo Kultury w Salwadorze)
|
Piękna misa została wykonana w tak zwanym stylu Copador,
charakterystycznym dla późnego okresu klasycznego (lat 650-900 n.e.).
Misa znaleziona w depozycie ofiarnym (fot. Roberto Flores) |
Z drugiego etapu konstrukcyjnego zachowała się
część budowli wzniesiona z cegieł adobe połączonych zaprawą wapienną,
fragment ozdobnego gzymsu i ława. Powstały one prawdopodobnie po 650 r. n.e., o
czym świadczą warstwy popiołu z erupcji wulkanu Loma Caldera, który zniszczył
wówczas ośrodek Joya de Cerén.
Czytaj również: Miasta Majów: San Andres (Salwador) i Miasta Majów: Joya de Ceren (Salwador)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz