Większość
naszej wiedzy na temat cywilizacji Majów dotyczy rodzin królewskich, ich
pałaców i świątyń. Nie dysponujemy jednak zbyt wieloma informacjami o życiu dziesiątek
tysięcy ludzi o niższym statusie społecznym. Chcąc poznać nieco lepiej ich
codzienne życie, Ashley Sharpe, doktorantka z University of Florida postanowiła
zwrócić uwagę na kości zwierząt, pochodzące ze stanowisk archeologicznych Majów
i przechowywane obecnie w Florida Museum of Natural History, gdzie kolekcja
licząca 22 tysiące najróżniejszych szczątków zwierzęcych, stanowi jeden z
największych tego typu zbiorów znajdujących się poza Ameryką Środkową.
Szczegółowe wyniki badań zostaną opublikowane w tym miesiącu w Journal of Anthropological Archaeology.
Kość tapira ze specjalnymi nacięciami, która mogła służyć jako instrument muzyczny (źródło fotografii: University of Florida News) |
Kości
zwierząt dostarczają informacji o złożoności systemu politycznego i
gospodarczego na ziemiach Majów, o wzajemnych relacjach pomiędzy rodzinami
królewskimi i elitą a ludnością o znacznie niższym statusie społecznym, o
nabywaniu i dystrybucji żywności i dostępie różnych grup społecznych i miast do
poszczególnych gatunków. Ashley Sharpe i Kitty Emery, kuratorka Muzeum, zbadały
szczątki zwierzęce odkryte na terenie trzech ośrodków Majów: Piedras Negras, Yaxchilan i Aguateca. Pozwoliło
to na ustalenie przepływu zasobów zwierzęcych pomiędzy mieszkańcami tych miast
a ich partnerami handlowymi, a także pomiędzy rodzinami królewskimi
zamieszkującymi stolice a ludnością z mniejszych, okolicznych ośrodków
wchodzących w skład danego królestwa.
Jedna z budowli mieszkalnych w Aguateca (fot. Ashley Sharpe) |
Wiadomo,
że Majowie wykorzystywali skóry zwierząt, a z kości wykonywali narzędzia,
ozdoby i instrumenty muzyczne. Jednak niektóre zwierzęta miały szczególne
znaczenie dla władców, jako symbole najwyższego statusu społecznego i królestwa,
bądź też były powiązane ze światem bogów. Badania Sharpe i Emery wykazały, że
to drugorzędna elita wykorzystywała więcej różnorodnych gatunków zwierząt.
Członkowie rodzin królewskich i przedstawiciele związanej z nimi najwyższej
elity przywiązywali wagę do zwierząt takich, jak jaguary czy krokodyle, a
żywili się potrawami uznawanymi za przysmaki, podobnie jak w dzisiejszych
czasach, kiedy to osoby z najwyższych klas społecznych delektują się kawiorem.
Biedniejsza ludność jadała głównie ryby i mięczaki łowione w pobliskich
rzekach. Sharpe podkreśliła jednak, że zarówno biedni, jak i średnia elita, zamieszkujący stolice królestw, zachowywali wiele różnorodnych zasobów zwierzęcych dla siebie i nie dzielili się nimi z mieszkańcami okolicznych mniejszych ośrodków, szczególnie jeśli chodzi o faunę pochodzącą z głębi lasów lub sprowadzaną z wybrzeża oceanu, który był oddalony o 80-160 kilometrów . W Aguateca, które leży w odległości ponad 160 km od wybrzeża, znaleziono tysiące muszli morskich w dawnych domostwach i w warsztatach rzemieślniczych.
Rzeźbiona kość znaleziona w Aguateca
(Narodowe Muzeum Archeologii i Etnologii w mieście Gwatemala) |
W Yaxchilan, ponad połowa znalezionych
szkieletów zwierząt należała do jeleni, co mogłoby sugerować, że jego
mieszkańcy zaopatrywali się w zwierzynę głównie w pobliskich lasach. Ashley
Sharpe przypuszcza jednak, ze Majowie mogli kontrolować polowania i połowy ryb,
co decydowało o dostępności poszczególnych grup społecznych do zasobów zwierzęcych.
W każdym z trzech badanych miast, przedstawiciele elity i ludzie o niskim
statusie społecznym, mieli dostęp do
różnych gatunków zwierząt, zarówno występujących w okolicznych lasach i
rzekach, jak i sprowadzanych z ziem na wybrzeżu oceanu. Jednocześnie gatunki zwierząt
dominujących na terenie danego królestwa świadczą o tym, że prawdopodobnie miało
ono różnych partnerów handlowych, co zdaniem Sharpe mogło wiązać się też ze
zmianami wynikającymi z wojen pomiędzy królestwami.
Plakietka kościana z Aguateca,
z wizerunkiem bóstwa lub władcy
(Narodowe Muzeum Archeologii i Etnologii w mieście Gwatemala) |
Od
początku XX wieku archeolodzy prowadzą prace wykopaliskowe w gęstej dżungli i
starają się zrozumieć, jak funkcjonowały królestwa Majów, czy współpracowały ze
sobą, jak wyglądały wzajemne relacje pomiędzy stolicami królestw, jak
kontrolowano podległe im mniejsze ośrodki, na ile różniły się grupy społeczne.
Ashley Sharpe i Kitty Emery, analizując
kości zwierząt, starają się znaleźć odpowiedzi na te pytania, gdyż ich zdaniem
zasoby zwierzęce odgrywały ważną rolę w polityce i gospodarce późnego okresu
klasycznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz