W 1994
roku, w Świątyni XIII w Palenque odkryto grób “Czerwonej
Królowej”, której przydomek pochodzi od warstwy cynobru pokrywającej jej
szczątki. Ustalenie tożsamości kobiety przez lata stanowiło przedmiot badań.
Arnoldo González Cruz, kierujący projektem archeologicznym w Palenque jest
przekonany, że była to Ix Tz’akbu Ajaw,
żona króla K’inich Janahb Pakal. Znaleziona w grobie
ceramika datowana jest na lata 660-683 n.e., co pozostaje zgodne z informacją o
śmierci Ix Tzk’akbu Ajaw w 672 r.
n.e., upamiętnionej w tekście wyrzeźbionym na panelu w Świątyni Inskrypcji. Poza tym, szczególne nakrycie głowy pochowanej
kobiety przypomina to, w którym została ona przedstawiona na zabytkach w Palenque. Zgodnie z inskrypcjami, Ix Tz’akbu Ajaw pochodziła z ośrodka sprzymierzonego
z Palenque i znanego jako Uxte’k’uh, choć do dnia dzisiejszego nie
udało się zidentyfikować tego miejsca na mapie archeologicznej ziem Majów. Być
może do ustalenia miejsca pochodzenia „Czerwonej Królowej” przyczynią się
najnowsze badania, oparte na technice mikroskopii elektronowej i archeologii
eksperymentalnej, którym poddano wyprawę grobową, co pozwoliło odtworzyć proces
wykonania poszczególnych artefaktów i porównania go z innymi przedmiotami z
ziem Majów.
Maska z malachitu i diadem z jadeitu z grobu "Czerwonej Królowej"
(fot. Héctor Montaño, INAH) |
Archeolog Emiliano Melgar Tisoc z INAH
(fot.Proyecto Estilo
y Tecnología de los Objetos Lapidarios en el México Antiguo)
|
Wyniki
analizy mikroskopowej porównano z badaniami, które Emiliano Melgar
przeprowadził na innych przedmiotach pochodzących z ziem Majów, w tym
artefaktach z grobów K’inich Janahb Pakal
(w Świątyni Inskrypcji) i jego ojca K’an Mo’ Hix (w tak zwanej „Zapomnianej
Świątyni”) w celu ustalenia ewentualnych różnic w technice wykonania. Okazało
się, że cięcia przy użyciu obsydianu i perforacje narzędziami krzemiennymi,
zauważalne w ozdobach „Czerwonej Królowej” są takie same, jak w przypadku
innych przedmiotów pochodzących z Palenque.
Zupełnie inaczej wygląda natomiast technika wykończenia i polerowania z
wykorzystaniem piaskowca i wygładzania skórą. W Palenque stosowano bowiem w tym celu wapień i jadeit, co
potwierdzają inne, znalezione tam wyprawy grobowe.
Detal z fotografii maski, przedstawiający oko (fot. Emiliano Melgar, INAH) |
Jak
podkreśla Emiliano Melgar, ta znacząca różnica świadczy o tym, że artefakty
złożone w grobie “Czerwonej Królowej” zostały wykonane przez artystów z innego
warsztatu, co mogło być wyrazem przynależności do innej grupy etnicznej. Podobne
techniki były stosowane na ziemiach Majów w rejonie Zatoki Meksykańskiej i
Campeche, między innymi w takich miastach, jak Moral-Reforma i Comalcalco
(stan Tabasco) czy Jaina i Calakmul (stan Campeche). Ponieważ malachit
nie występuje w okolicach Palenque, a
zatem wyprawa grobowa mogła zostać wykonana w innym ośrodku i dostarczona do Palenque podczas rytuału pogrzebowego.
Ślady techniki wykonania na masce "Czerwonej Królowej" (fot. Emiliano Melgar, INAH) |
Emiliano
Melgar uważa, że malachit, z którego wykonano maskę “Czerwonej Królowej”
pochodzi prawdopodobnie ze złóż znajdujących się w rejonie Pichucalco, na
północnym krańcu stanu Chiapas, przy granicy ze stanem Tabasco. Jeśli zatem złożoną w grobie kobietą jest Ix Tz’akbu Ajaw, to jej rodzinne miasto Uxte’k’uh mogło również leżeć w tej
okolicy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz