Podczas prac
archeologicznych prowadzonych na południowym wybrzeżu stanu Nayarit (Meksyk),
w gminie Compostela, specjaliści z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii
(INAH) zarejestrowali siedem ośrodków zamieszkiwanych w czasach
prekolumbijskich. Jak podaje kierujący projektem José Rodolfo Cid Beziez, badania
obejmują obszar około 300 hektarów i dostarczają informacji na temat grup
ludności, które osiadły w tym regionie. Od podjęcia pierwszych prac w 2015 roku
do chwili obecnej znaleziono niemal 98 000 fragmentów najróżniejszych
artefaktów, głównie przedmiotów do użytku domowego, w tym naczyń ceramicznych i
żaren, a także 37 metalowych dzwoneczków i dwa zwierciadła wykonane z kawałków
obsydianu. Natrafiono też na 426 petroglifów, przedstawiających proste linie,
spirale, postacie antropomorficzne oraz motywy nawiązujące do symboli wody
znanych z ikonografii kultur zamieszkujących Płaskowyż Centralny.
Prace wykopaliskowe na terenie stanu Nayarit (fot. Rodolfo Cid, INAH) |
Jak podaje biorąca
udział w projekcie archeolog Concepción Cruz Robles, pewne elementy pojawiające się na
znalezionej ceramice wykazują podobieństwo do tradycji Aztatlán, udokumentowanej przez Isabel Kelly na terenie takich
stanowisk, jak Chametla i Siqueros (stan Sinaloa) lub San Felipe Aztatlán i Tuxpan (stan Nayarit), a szczególnie Amapa, leżącego na południowy zachód od
gminy Santiago Ixcuintla w stanie Nayarit. Różnice występujące pomiędzy nowymi
znaleziskami a ceramiką Amapa mogłyby
dowodzić, że oba regiony rozwijały się niezależnie od siebie, chociaż zdaniem
archeologów jest jeszcze za wcześnie na takie stwierdzenie. Poza tym jest
możliwe, że dany ośrodek był zamieszkiwany w różnych okresach przez
przedstawicieli więcej niż jednej kultury. Rodolfo Cid przekazał, że obecne
badania wskazują na lata od późnego okresu klasycznego do wczesnego okresu
postklasycznego (500-1200/1300 n.e.).
Nowo odkryte petroglify (fot. Rodolfo Cid, INAH) |
Nowo odkryte stanowiska archeologiczne
otrzymały nazwy: El Arroz, Cerro Canalán, Playa Canalán, El Arenal,
Majahua, El Arco i Camino a Majahua.
Wszystkie te ośrodki stanowią grupy domostw i wioski położone w kotlinach górskich,
ale każde z nich wyróżnia się pewnymi cechami charakterystycznymi. Na przykład
w Cerro Canalán natrafiono na
petroglify, które nigdy nie zostały ukończone. Na terenie El Arenal zachowało się pięć porośniętych roślinnością pagórków,
które kryją dawne budowle, a ich podstawy mają średnice od 24 do 64 metrów.
Prace wykopaliskowe rozpoczną się tam w bieżącym roku, co pozwoli poznać sposób
konstrukcji i styl architektoniczny.
Metalowe dzwoneczki pochodzące z nowo odkrytych stanowisk archeologicznych (fot. Rodolfo Cid, INAH) |
Innym znaczącym ośrodkiem jest Majahua, gdzie znaleziono petroglify,
ceramikę związaną z tradycją Aztatlán
oraz liczne przedmioty kamienne w procesie obróbki, co może świadczyć o
istniejącym tam warsztacie rzemieślniczym. Odkryto również pochówki dwunastu
osób, dzięki czemu badacze mogli poznać miejscowe praktyki grzebalne. Szczątki
dzieci były kremowane i składane w urnach grobowych. W przypadku osób dorosłych
zachowały się ich szkielety, a wyjątek stanowią jedne zwłoki, które zostały
poddane kremacji, a zmarłemu złożono w darze 16 dzwoneczków i wspomniane zwierciadła
z obsydianu. Biorąc pod uwagę takie dary i związek zwierciadeł z bogiem Tezcatlipoca, szczątki musiały należeć
do osoby o wysokim statusie społecznym. W Majahua
zarejestrowano też 112 petroglifów wyrytych na skałach wokół krateru wygasłego
wulkanu na wzgórzu Majahua.
Pochówki w Majahua (fot. Rodolfo Cid, INAH) |
W El
Arco odkryto pozostałości budowli, przypuszczalnie świątyni huey calli, wzniesionej z materiałów
nietrwałych. Z kolei na terenie Camino
a Majahua natrafiono na trzy wykopane doły o średnicach około 80 cm i
głębokości od 60 cm do 2 m, przypominające groby szybowe typowe dla kultur
Zachodniego Meksyku. Niestety nie jest znane ich przeznaczenie, gdyż ich zawartość została zrabowana już znacznie
wcześniej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz