Ruiny majańskiego miasta El Rey leżą na terenie Cancún, przy
Bulwarze Kukulkana, niczym enklawa wśród plaż Morza Karaibskiego i nowoczesnych
hoteli.
Miasto odkryli Samuel Lothrop i
Raymond Merwin w 1923 roku. Współczesna nazwa El Rey („Król”) pochodzi od
znalezionej podczas prac archeologicznych rzeźby, przedstawiającej głowę
dostojnika z ozdobami uszu i bogatym nakryciem głowy.
Pierwsze grupy ludności osiedliły
się na tych terenach już w okresie preklasycznym, wznosząc domy z materiałów
nietrwałych. W okresie klasycznym mieszkańcy zajmowali się głównie rybołówstwem
i produkcją soli. Budowle, które zachowały się do dnia dzisiejszego, pochodzą z
późnego okresu postklasycznego, z lat 1200 – 1500 n.e., kiedy to miasto
odgrywało ważną rolę jako port morski. Podczas wykopalisk znaleziono wykonane z
bazaltu żarna, krzemienne noże i ostrza, noże z obsydianu, jadeitowe paciorki i
zawieszki, ceramikę oraz przedmioty z kwarcu, które świadczą o wymianie
handlowej.
Na terenie El Rey zachowało się ponad czterdzieści konstrukcji różnej
wielkości, a architektura wykazuje styl typowy dla miast na wschodnim wybrzeżu
Morza Karaibskiego, takich jak Tulum,
Xelhá, Tancah czy San Gervasio. Główna część miasta obejmuje
budowle ceremonialne i mieszkalne, rozmieszczone wokół dwóch placów i wzdłuż
dróg.
Jedną z ważniejszych konstrukcji
jest Budowla 22, stanowiąca pałac
typowy dla architektury okresu postklasycznego. Można tam dostrzec pozostałości
prywatnej komnaty z ławą przeznaczoną do spania i drugiego pomieszczenia,
służącego pracom codziennym.
W Budowli 22 jest też specjalne miejsce, pełniące funkcję
niewielkiej kapliczki, gdzie umieszczano ozdobione wizerunkami bóstw ceramiczne
kadzielnice, w których palono żywicę kopal.
Ceramiczne kadzielnice znalezione w El Rey
(Muzeum Majów w Cancún, Meksyk)
W podobnym stylu wzniesiono dwie pobliskie budowle, również z kamiennymi ławami i wejściem oddzielonym dwiema kolumnami.
Przykładem pałacu jest także Budowla 4, choć archeolodzy sądzą, że
mogła pełnić też funkcję administracyjną. Jest to dwupoziomowa platforma, na
szczyt której prowadzą z dwóch stron schody. We wnętrzu, wzdłuż murów stały
kamienne ławy, a w centrum wzniesiono ołtarz. Dach utrzymywany był przez
osiemnaście kolumn.
Schody prowadzące do Budowli 4 |
Kamienne platformy, na których wznoszono domy z materiałów nietrwałych |
Z boku świątyni wznosi się budowla pałacowa, znacznie masywniejsza niż budowle z kolumnami. Ściany jej komnat pokryte były niegdyś malowidłami.
Dzisiaj po ruinach majańskiego
miasta przechadzają się nie tylko turyści, ale równiez iguany, które szczególnie upodobały sobie to miejsce.
Budowla przylegająca do podstawy piramidalnej ze świątynią |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz