Od wielu lat uczeni zastanawiali
się, jakie trasy rzeczne były wykorzystywane przez Olmeków do transportu
ogromnych bloków bazaltu, z których rzeźbili monumentalne głowy i trony. Już w
połowie XX wieku uważano bowiem, że nierówności terenu uniemożliwiały transport
lądowy i przypuszczano, że właśnie rzekami przewożono zarówno kamienne bloki,
jak i ludzi czy też najróżniejsze towary. Mariana Favila Vázquez, specjalistka
z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) postanowiła wykorzystać zdjęcia
satelitarne o wysokiej rozdzielczości, dzięki którym przygotowano mapy cyfrowe,
pozwalające oszacować topografię regionu i potencjalne trasy rzeczne
wykorzystywane od okresu preklasycznego (2000-100 p.n.e.) aż do XVIII wieku.
Trasy rzeczne, które mogły być wykorzystywane w latach 1400 p.n.e. - 300 n.e. (fot. INAH) |
Porównanie tras rzecznych ustalonych w oparciu o badania archeologiczne i analizę przestrzenną (fot. INAH) |
Te same trasy rzeczne służyły
nadal po przybyciu Hiszpanów. Hernán Cortés był bardzo zainteresowany tym
regionem ze względu na wspaniałe warunki do uprawy bawełny i tytoniu. Rzekami
przemycano też różne towary, zwłaszcza sól i tytoń, które później
transportowano wzdłuż wybrzeża Zatoki Meksykańskiej, pomiędzy Campeche a
Veracruz. Przechowywane w Archiwum Państwowym mapy z XVI-XVIII w. również potwierdzają
wykorzystywanie tych samych rzek i ich dopływów. W 2008 roku, na plaży nad rzeką Coatzacoalcos, archeolodzy INAH natrafili na
pozostałości prekolumbijskiej łodzi, datowanej na okres postklasyczny (lata
1200-1519 n.e.). Mariana Favila Vázquez zamierza kontynuować badania i jest
przekonana, że Olmekowie żeglowali również wzdłuż wybrzeży Zatoki Meksykańskiej
i z pewnością zachowały się jakieś świadectwa pogrążone w wodach i czekające na
odkrycie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz