Ślady pierwszych Amerykanów w Cueva Tecolote #2 (Półwysep Kalifornijski)

Oryginalny artykuł: Estudian Cueva Tecolote 2, un asentamiento paleocostero de 10 000 anos de antigueedad

W Zatoce La Paz, na wprost Wyspy Ducha Świętego (Kalifornia Dolna Południowa), uczeni z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) badają stanowisko archeologiczne, zwane Cueva Tecolote #2, gdzie zachowały się ślady pierwszych mieszkańców kontynentu amerykańskiego. W tej jaskini, znajdującej się na wysokości 30 m n.p.m., na plaży Tecolote, natrafiono na liczne pozostałości muszli. Mięczaki służyły za pożywienie, ale muszle wykorzystywano do wyrobu ozdób, a nawet używano jako narzędzia. Odkryto też kamienne skrobaczki, półokrągły nóż i trójkątne ostrze krzemienne, choć krzemień nie jest często spotkany w tym regionie. Na podstawie datowania radiowęglowego muszli ustalono, że znaleziska pochodzą sprzed 10 000 lat, co czyni z Cueva Tecolote #2 jedno z najstarszych stanowisk archeologicznych na Półwyspie Kalifornijskim.

Wejście do jaskini, oznaczonej jako stanowisko archeologiczne Cueva Tecolote #2 (fot. Harumi Fujita)

Kierująca badaniami Harumi Fujita podaje, że miejsce to było zamieszkiwane od wczesnego holocenu do późnego holocenu, a przybrzeżne obozowiska wyraźnie świadczą o eksploatacji surowców pochodzących z morza. Analizy zebranego materiału dowodzą, że poławiano nie tylko mięczaki, ale również żółwie morskie, różne gatunki ryb, jeżowce i kraby. Poza tym wyrabiano przedmioty z kości, przypuszczalnie jeleni, wykorzystywane do obróbki włókien.

Nóż znaleziony w Cueva Tecolote #2 (fot. Harumi Fujita)

Harumi Fujita zaznacza, że Cueva Tecolote #2 oraz Abrigo Tecolote #1 i El Pulguero Suroeste to trzy stanowiska archeologiczne ze śladami obozowisk sprzed 10 000 lat. Wszystkie one znajdują się dokładnie na wprost Wyspy Ducha Świętego, na której z kolei zidentyfikowano jedenaście stanowisk z wczesnego holocenu, w tym La Covacha Babisuri, gdzie ślady zamieszkiwania sięgają okresu sprzed 12 000 lat. Jak podaje badaczka, ponad 8 500 lat temu Wyspa Ducha Świętego była przyłączona do stałego lądu i dlatego ludzie mogli bez problemu przedostać się na jej teren.

Wyspa Ducha Świętego (fot. Héctor Montaño, INAH)

Harumi Fujita kieruje projektem archeologicznym, rozpoczętym w 2012 roku i którego celem jest nie tylko sporządzenie rejestru wszystkich stanowisk w rejonie La Paz, ale i prowadzenie prac wykopaliskowych, pozwalających na ustalenie okresu zamieszkiwania. Do chwili obecnej, na obszarze pomiędzy La Paz i Tecolote-El Pulguero zarejestrowano 172 stanowiska archeologiczne i 34 w pasmach górskich Las Cacachilas i El Novillo, leżących w odległości 10-20 km od linii brzegowej. Spośród nich, w dziewiętnastu natrafiono na pozostałości z wczesnego holocenu.

Muszle znalezione w Cueva Tecolote #2 (fot. Harumi Fujita)

Badaczka zwróciła uwagę na różne teorie odnośnie tras migracji ludności na kontynencie amerykańskim. Jedna z nich zakłada, że ludzie mogli przemieszczać się wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego, od Alaski po region Cabo. Na Półwyspie Kalifornijskim najstarsze ślady ludności zachowały się na wyspie Cedros. Ludność, która dotarła z rejonu zatok przy współczesnym Los Angeles, mogła zatrzymać się tam, gdyż znalazła środki odpowiednie do przeżycia. Inne grupy ludności mogły kontynuować wędrówkę aż do rejonu obecnego Cabo San Lucas i dotrzeć do Zatoki La Paz, gdzie panujące warunki pozwoliły na założenie obozowisk.

Narzędzia kamienne znalezione w Cueva Tecolote #2 (fot. Harumi Fujita)

Harumi Fujita wyjaśniła, że nie określono jeszcze przynależności etnicznej ludzi, którzy osiedlili się w Zatoce La Paz, ale mogli być oni przodkami Pericúes, którzy do końca XVIII wieku zamieszkiwali południową część Półwyspu Kalifornijskiego. W Cueva Tecolote #2 znaleziono również świadectwa znacznie późniejszego osadnictwa, w tym paleniska sprzed około 2500 lat.

Czytaj też: Wyspy na Morzu Korteza zachowały ślady pierwszych mieszkańców Meksyku