Najnowsze badania pokazują, że Cahokia - duże pre-kolumbijskie miasto położone w zbiegu rzek Missouri i Missisipi - gościła dużą grupę imigrantów.
Zdaniem Thomasa Emersona, dyrektora Inspektoratu Archeologicznego Stanu Illinois na Uniwersytecie Illinois, który kierował badaniami, tradycyjnie badacze myśleli o Cahokii jako o stosunkowo jednorodnej i stabilnej populacji przybyłej z najbliższej okolicy. Jednak teraz staje się jasne, że około roku 1100 n.e. Cahokia była ośrodkiem miejskim, w którym mogło mieszkać nawet 20 tys. osób, a takie wczesne centra miejskie na całym świecie rosną przez imigrację, a nie przez wskaźnik narodzin.
 |
| Dzieła kultury missisipijskiej: miedziane repusowane plakietki o tematyce ornitologicznej. Po prawej: plakietka ze Spiro Mounds w Oklahomie. Po lewej: plakietka A z depozytu Wulfinga w Malden w stanie Missouri. Po środku plakietka 1 z Etowah Mounds w Georgii (fot. Herb Roe / Wikimedia Commons) |
Najnowsze badania objęły analizę chemiczną 133 zębów pochodzących od 87 osób pochowanych w Cahokii w czasach jej rozkwitu. Badaczy interesowała w szczególności zawartość izotopów strontu w zębach ludzkich oraz w szczątkach małych ssaków z tego samego rejonu, ponieważ ich zawartość w skałach, glebie, wodach gruntowych i roślinności jest różna w różnych miejscach. W miarę jak zwierzę czy człowiek je i pije, w jego tkankach zapisywany jest lokalny skład izotopów strontu. Chociaż nie jest on unikalny dla danego miejsca, to jednak zdaniem Emersona można porównywać zawartość strontu w zębach ludzkich z zawartością w roślinach i zwierzętach w bezpośrednim otoczeniu.
Zawartość izotopów w zębach zapisuje historię diety danej osoby w różnych okresach życia, począwszy od życia płodowego do około 16 roku życia. Zawartość strontu w zębach można porównać z wynikami z miejsca pochówku, aby stwierdzić, czy osoba mieszkała tylko w tej okolicy. Różnice w zawartości strontu we wczesnych i późnych zębach wskazują na zmianę miejsca zamieszkania.
Analizując zęby osób pochowanych w różnych miejscach Cahokii Emerson oraz bioarcheolog Kristin Hedman i student Philip Slater odkryli, że imigranci stanowili jedną trzecią populacji w całej historii miasta (od około 1050 r. n.e. do początków XIV w.). Zdaniem Emersona pokazuje to, że Cahokia jako centrum polityczne, społeczne i religijne była ośrodkiem niezwykle dynamicznym i podlegającym ciągłym zmianom. Ustalenia te są sprzeczne z tradycyjnymi modelami antropologicznymi cahokiańskiego społeczeństwa, zbudowanymi na analogiach z 19-wiecznymi grupami rdzennych Amerykanów.
Zdaniem Emersona, ponieważ Cahokia była multietniczna i być może multilingwalna, to musiała być dosłownie "tyglem narodów", który promował nowe style życia, nowe wzorce polityczne i społeczna, być może także nowe wierzenia religijne.
Publikacja:
- "Immigrants at the Mississippian Polity of Cahokia: Strontium Isotope Evidence for Population Movement," Journal of Archaeological Research, 2014.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz