Archeolodzy INAH odkryli dziesiątki pochówków w Zacatenco

Oryginalny artykuł: Recuperan los restos de mas de 140 antiguos habitantes de Zacatenco al norte de la Ciudad de Mexico

Na terenach leżących w pobliżu Akweduktu Guadelupe, przy wzgórzu Zacatenco, na północnych krańcach miasta Meksyk, przez sześć ostatnich miesięcy archeolodzy z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) prowadzili prace wykopaliskowe, które odsłoniły aż 135 pochówków. O Zacatenco wspominał już w 1935 roku amerykański archeolog George Vaillant, a 30 lat później William T. Sanders, Jeffrey R. Parsons i Robert S. Santley, którzy zarejestrowali również inne miejsca położone na południe od pasma górskiego Sierra de Guadalupe. W 135 pochówkach znajdowało się 145 szkieletów, należących do niemowląt, dzieci w wieku od 3 do 10 lat oraz mężczyzn i kobiet, zarówno młodych, jak i dorosłych. Kierująca projektem Estibaliz Aguayo Ortiz przekazała, że Zacatenco było zamieszkiwane w latach 800-500 p.n.e. 

Pochówki odkryte w Zacatenco (fot. Melitón Tapia, INAH)

Pierwsza oficjalna ekspedycja archeologiczna na wyspach Coronado

Oryginalny artykuł: Realizan primera expedicion arqueologica oficial en Islas Coronado (Baja California)

W odległości około 16 kilometrów od Tijuany leżą cztery wysepki, zwane ogólnie Coronado. Są to: Coronado Sur (z zatoką Puerto Cueva), Coronado Norte, Coronado Centro i Pilón de Azúcar (zamieszkiwana przez ptactwo). Meksykański badacz Antonio Porcayo Michelin z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) i Amerykanin Todd Braje z Uniwersytetu Stanowego w San Diego (Kalifornia) kierują obecnie oficjalną ekspedycją archeologiczną na wyspach, poszukując śladów pierwszych mieszkańców Ameryki.

Przemierzanie wyspy Coronado Sur (fot. Antonio Porcayo, INAH)

Przemierzanie wyspy Coronado Norte (fot. Antonio Porcayo, INAH)

Tajemniczy rytuał sprzed 8000 lat

Oryginalny artykuł: Identifican ritual de invierno en Nuevo Leon de hace 8000 anos

Dopiero obecnie, po dwudziestu latach prac, uczeni starają się złożyć elementy układanki w jedną całość, dzięki której można przekonać się, jak około 8000 lat temu wyglądały relacje pomiędzy pierwszymi mieszkańcami Meksyku a wyginiętymi obecnie zwierzętami. Araceli Rivera, badaczka z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) w stanie Nuevo León (Meksyk) przekazała, że w latach 2014-2015, na stanowisku Mohinos natrafiono na znaczne ilości zębów, kości, czaszek, żeber i kręgów, należących do prehistorycznych mamutów, wielbłądów, koni, lam i bizonów.

Szczątki bizona odkryte na ziemiach stanu Nuevo Leon (fot. Araceli Rivera, INAH)

Sztuka naskalna w jaskiniach w stanie Guerrero (Meksyk)

Oryginalny artykuł: Descubren grafica rupestre asociada al contacto con los espanoles en Guerrero

We wnętrzu pięciu jaskiń i jednego schroniska skalnego na stokach wzgórza Silla (zwanego też Wzgórzem Orła), w pobliżu miejscowości Lomalapa (region La Montaña, stan Guerrero, Meksyk), archeolodzy z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) odkryli malowidła naskalne, z których część może przedstawiać pierwsze wizerunki Hiszpanów, namalowane przez Indian Nahua krótko po Konkwiście. Dotarcie do tego stanowiska nie było łatwe, gdyż znajduje się ono na wapiennych skałach, u stóp wąwozu i wymagało czterogodzinnej pieszej wędrówki. Juz podczas pierwszej wizyty, w sierpniu 2015 roku, natrafiono tam na pozostałości ceramiki i przedmiotów wykonanych z kamienia, pochodzących zarówno z okresu 200-650 n.e., jak i z lat 900-1521. Wkrótce archeolodzy powrócą do jaskiń, aby przygotować dokładny rejestr sztuki naskalnej.

Wizerunek Hiszpana na ścianie jaskini (fot. INAH)

Geoglify z Quilcapampa (Peru)

Oryginalny artykuł: Ancient circular geoglyphs discovered in Peru

W okolicy peruwiańskiego miasta Quilcapampa (Santa Isabel de Siguas, Arequipa) odkryto liczne geoglify w formie okręgów. Justin Jennings z Royal Ontario Museum w Toronto i jego zespół, poza inspekcją terenu, wykorzystali również w swych badaniach zdjęcia satelitarne i drony. Mniejsze geoglify są widoczne z ziemi, ale duże łatwiej dostrzec z góry. Archeolodzy starają się jak najszybciej dokonać wszelkich pomiarów i zarejestrować geoglify zanim cały ten teren zostanie przeznaczony pod uprawy rolnicze. Wyniki prac, sponsorowanych przez National Geographic Society, zostały opublikowane w Journal of Archaeological Science: Reports.

Jeden z geoglifów odkrytych w okolicy Quilcapampa (fot. Justin Jennings)

Eksploracja "cenote" Xlacah w Dzibilchaltun (stan Jukatan, Meksyk)

Oryginalny artykuł: Exploran el cenote Xlacah en la zona arqueologica de Dzibilchaltun

W ramach rozpoczętego w 2015 roku specjalnego i szeroko zakrojonego projektu, którego celem jest dokładny rejestr wszystkich cenotes na Półwyspie Jukatan, grupa badaczy (archeologów, inżynierów, geologów, kartografów) zdołała do tej pory zbadać około 60 cenotes na terenie stanów Jukatan i Quintana Roo. W ostatnim okresie zespół, którym kieruje specjalizujący się w archeologii podwodnej Guillermo de Anda Alanís z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) skupił się na cenote Xlacah, na terenie majańskiego stanowiska archeologicznego Dzibilchaltún. Pierwsze prace prowadzili tam nurkowie z University of Florida w 1957 roku, pod nadzorem archeologa Willy’ego Andrewsa, choć wówczas eksploracja podwodnej jaskini nie była łatwa, gdyż nie dysponowano takimi technikami, jak dzisiaj.

Cenote Xlacah w Dzibilchaltun (fot. Karla Ortega, Proyecto Gran Acuifero Maya)

Mija 10 lat od odkrycia największego monolitu z wizerunkiem Tlaltecuhtli

Oryginalny artykuł: Se cumplen 10 anos del descubrimiento del monolito de la diosa Tlaltecuhtli

Dziesięć lat temu, 2 października 2006 roku, w Centrum Historycznym miasta Meksyk, gdzie niegdyś znajdowała się ceremonialna część dawnego Tenochtitlan, archeolodzy Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) odkryli ogromną rzeźbę z wizerunkiem bogini ziemi Tlaltecuhtli. Monolit ma wymiary 4,17 m na 3.62 m, grubość 40 cm, a waży aż 12 ton. W kolejnych latach, w ramach Projektu Templo Mayor, którym kierował Leonardo López Luján, zarejestrowano aż 45 depozytów ofiarnych, powiązanych bezpośrednio z rzeźbą i zawierających około 70 000 najróżniejszych artefaktów, muszli i szkieletów zwierząt. Obecnie monolit zajmuje szczególne miejsce w Muzeum Templo Mayor i chociaż zachowało się ponad 40 różnych wizerunków bogini Tlaltecuhtli, to jednak żaden z nich nie dorównuje mu rozmiarami.

Monolit w momencie odkrycia w 2006 r. (fot. Projekt Templo Mayor, INAH)

Ślady pierwszych Amerykanów w Cueva Tecolote #2 (Półwysep Kalifornijski)

Oryginalny artykuł: Estudian Cueva Tecolote 2, un asentamiento paleocostero de 10 000 anos de antigueedad

W Zatoce La Paz, na wprost Wyspy Ducha Świętego (Kalifornia Dolna Południowa), uczeni z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) badają stanowisko archeologiczne, zwane Cueva Tecolote #2, gdzie zachowały się ślady pierwszych mieszkańców kontynentu amerykańskiego. W tej jaskini, znajdującej się na wysokości 30 m n.p.m., na plaży Tecolote, natrafiono na liczne pozostałości muszli. Mięczaki służyły za pożywienie, ale muszle wykorzystywano do wyrobu ozdób, a nawet używano jako narzędzia. Odkryto też kamienne skrobaczki, półokrągły nóż i trójkątne ostrze krzemienne, choć krzemień nie jest często spotkany w tym regionie. Na podstawie datowania radiowęglowego muszli ustalono, że znaleziska pochodzą sprzed 10 000 lat, co czyni z Cueva Tecolote #2 jedno z najstarszych stanowisk archeologicznych na Półwyspie Kalifornijskim.

Wejście do jaskini, oznaczonej jako stanowisko archeologiczne Cueva Tecolote #2 (fot. Harumi Fujita)

Kierująca badaniami Harumi Fujita podaje, że miejsce to było zamieszkiwane od wczesnego holocenu do późnego holocenu, a przybrzeżne obozowiska wyraźnie świadczą o eksploatacji surowców pochodzących z morza. Analizy zebranego materiału dowodzą, że poławiano nie tylko mięczaki, ale również żółwie morskie, różne gatunki ryb, jeżowce i kraby. Poza tym wyrabiano przedmioty z kości, przypuszczalnie jeleni, wykorzystywane do obróbki włókien.

Nóż znaleziony w Cueva Tecolote #2 (fot. Harumi Fujita)