W 1946 roku odkryto słynne malowidła w Budowli 1 w Bonampak (stan Chiapas, Meksyk), uważane za prawdziwie mistrzowskie
dzieło majańskich artystów. Obecnie, po upływie 70 lat od tego momentu,
specjaliści z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) przystąpili
do oczyszczania, odnawiania i konserwacji malowideł. Kierująca projektem Haydeé Orea z
Centrum INAH w Chiapas postanowiła rozpocząć prace od Komnaty 3, w której przedstawiono uroczystości związane ze
zwycięstwem władcy Bonampak, Yajaw Chan Muwaan II w wojnie przeciwko królestwu Sak Tz’i’. W badaniach uczestniczą: Paula García Reyes, Abril
Buendía, Jorge Coraza i Constantino Armendáriz, którzy dokładnie sprawdzali kontury
wszystkich przedstawionych postaci. Jak podkreśla Paula García, scena jest
bardzo złożona nie tylko ze względu na liczbę ukazanych na niej osób, ale i
perspektywę samego malowidła. Zatem aby nie pogubić się w bogatej ikonografii
należy najpierw dobrze poznać i zrozumieć wszystkie elementy ukazanej sceny.
Komnata 3 w Budowli 1 w Bonampak (fot. Mauricio Marat, INAH) |
Prace konserwatorskie malowideł w Komnacie 3 (fot.
Haydeé Orea, INAH) |
Constantino Armendáriz przekazał, że
podczas oczyszczania malowideł natrafili na ślady linii i wstępnych szkiców, a
nawet na pewne modyfikacje, których dokonał jeden z majańskich artystów-malarzy.
Poza tym okazało się, że dokonując drobnych końcowych zmian, Majowie
zastosowali technikę malowania temperą, podczas gdy wcześniejsze obrazy wykonano
metodą fresku. O ile jedne odcienie niebieskie mogły wydawać się niemal
transparentne, to na strojach przedstawionych postaci można było zaobserwować
nasycenie koloru. Dr Diana Magaloni, była dyrektorka Narodowego Muzeum
Antropologii zaznaczyła, że bogata paleta barw wykorzystana przez artystów z Bonampak jest zaskakująca, gdyż na
malowidłach można wyróżnić aż 28 zmieszanych pigmentów. Na przykład, są aż
cztery odcienie koloru niebieskiego, które pojawiają się w głębi scen.
Prace nad odnawianiem malowideł w Komnacie 3 (fot.
Haydeé Orea, INAH) |
Badacze z Centrum INAH w Chiapas,
używając skalpela i szpatułek dentystycznych, stopniowo usuwali białawe osady
soli, będące wynikiem przesiąkania wody w Budowli
1 i pokrywające malowidła. Jednak pozostawiono delikatną warstwę soli
osadzonych przez lata, gdyż ma ona stanowić ochronę przed zniszczeniem
powierzchni.
Usuwanie osadów soli z malowideł w Komnacie 3 (fot. Haydeé Orea, INAH) |
Uzupełniono również niewielkie ubytki
gładkiej powierzchni malarskiej i pęknięcia, po czym nałożono brakującą warstwę
kolorów. Należy jednak podkreślić, że podczas tych prac niczego nie modyfikowano
ani nie zmieniano, a jedynie w niektórych miejscach użyto akwareli. Zastosowano
w tym celu technikę rigattino, która
ma na celu wypełnienie luki lub warstwy malarskiej w taki sposób, aby było to
niezauważalne, choć jednocześnie pozwala na odróżnienie interwencji od
oryginału.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz