Oryginalny artykuł: Pervive el milenario culto a la grafica rupestre en Huayacocotla, Veracruz
Przez wieki wąwóz położony na granicy meksykańskich stanów Hidalgo i Veracruz był zajmowany przez ludzi ze względu na bogactwa naturalne. Jednocześnie, zdaniem specjalistów z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH), było to miejsce o charakterze sakralnym, które ma duże znaczenie jeszcze dzisiaj dla mieszkającej w tym regionie ludności Otomi. Badacze Ana María Álvarez Palma i Gianfranco Cassiano (z Centrum INAH – Veracruz) oraz Alfonso Torres Rodriguez i Nadia Velez Saldaña (z Centrum INAH - Hidalgo) podają, że w wąwozie od strony stanu Veracruz zarejestrowano do tej pory 26 stanowisk ze sztuką naskalną, która zachowała się w schroniskach skalnych, na ścianach i innych formacjach. Chociaż niektóre z nich pochodzą od grup łowców-zbieraczy, to jednak większość przedstawień związana jest z tradycją Otomi z lat 950-1521.
Jaskinia Cueva de la Mesita (stan Veracruz, Meksyk) (fot. INAH) |
Sztuka naskalna w Cueva de la Mesita (fot. INAH) |
Drugi panel umieszczony jest tuż nad ziemią i przedstawia, między innymi, kilka wizerunków twarzy. Po przeanalizowaniu źródeł historycznych i ikonografii z okresu postklasycznego w Centralnym Meksyku, badacze sugerują, że pierwszy panel może być związany z ceremoniami rozpalania Nowego Ognia odprawianymi co 52 lata. Drugi panel natomiast może przedstawiać tak zwane wemas, gigantyczne istoty mityczne, które – zgodnie z wierzeniami ludności Otomi – żyły w czasach poprzedzających stworzenie ludzi. Podczas potopu zostały one uwięzione na wzgórzu i przemienione w kamienie.
Przykłady sztuki naskalnej w Cueva de la Mesita (fot. INAH) |
Obecnie Cueva de la Mesita jest nadal szczególnym miejscem dla okolicznej ludności Otomi. Odprawiane są tam ceremonie, a jaskinia wiązana jest z kultem przodków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz