Oryginalny artykuł: New study finds prehistoric migration from China to Americas
Temat zasiedlania Ameryki od dawna intryguje uczonych. Początkowo wierzono, że jedynymi przodkami rdzennych Amerykanów byli ludzie, którzy dotarli z Syberii przez most lądowy w Cieśninie Beringa, łączący niegdyś dzisiejszą Rosję i Alaskę. Badania prowadzone od końca 2000 r. sygnalizowały bardziej zróżnicowane źródła, które mogły łączyć dawne populacje w Azji Wschodniej z populacjami założycielskimi w Chile, Peru, Boliwii, Brazylii, Ekwadorze, Meksyku i Kalifornii. Ten typ, znany jako D4h znajduje się w mitochondrialnym DNA, które jest dziedziczone jedynie od matek. Wyniki najnowszych analiz przeprowadzonych przez uczonych z Chińskiej Akademii Nauk dowodzą, że część ludności dotarła do Ameryki z północnego wybrzeża Chin w dwóch odrębnych migracjach. Pierwsza nastąpiła podczas maksimum ostatniego zlodowacenia (26 000 – 19 500 lat temu), kiedy pokrywa lodowa była największa, a warunki klimatyczne w północnych Chinach były prawdopodobnie niegościnne. Druga migracja miała miejsce podczas topnienia pokrywy lodowej (19 000 – 11 500 lat temu) i mogła się do niej przyczynić rosnąca populacja ludzi.
Mapki pokazują trasy obu migracji z Chin do Ameryki (źródło ilustracji: Yu-Chun Li et al, Cell Reports) |
Zdaniem badaczy, w przypadku obu migracji ludność z Chin dotarła do Ameryki drogą wodną, po czym łodziami wyruszyła wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego. Podczas drugiej migracji część ludzi z Chin osiedliła się w Japonii, co może tłumaczyć archeologiczne podobieństwa spotykane w obu Amerykach, Chinach i Japonii, szczególnie w przypadku dawnych grotów strzał i włóczni. Nie wiadomo jednak z którego dokładnie miejsca na północnym wybrzeżu Chin wyruszyły te migracje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz