Nowe
badania z zakresu klimatologii i hydrologii, które przeprowadzili Larry Benson
(z Museum of Natural History, University of Colorado, Boulder) i Deanna
Grimstead (z The Ohio State University) wykazały, że Chaco Canyon nie było w
stanie wyżywić tysięcy osób, co zmusza do zastanowienia się, ilu stałych
mieszkańców liczył ten ośrodek. Ponieważ na terenie Chaco Canyon znajdują się
zarówno liczne małe budowle mieszkalne, jak i wielopiętrowe domy, do tej pory
przyjmowano, że w okresie swego największego rozkwitu, w latach 1050-1130 mogło
być ono zamieszkiwane przez około 2300 osób. Jednak, jak zaznaczają wspomniani
badacze, Chaco Canyon położone jest w niezbyt przyjaznym środowisku, z mroźną
zimą, gorącym latem i niewielkimi opadami deszczu, a zatem trudno w takich
warunkach zajmować się uprawą roli.
Wielki dom Hungo Pavi w Chaco Canyon (źródło fot.: National Park Service) |
Kiva w wielkim domu Chetro Ketl (źródło fot. National Park Service) |
Uczeni
przyjmują dwie opcje. Zgodnie z pierwszą, mieszkańcy Chaco Canyon sprowadzali
większość żywności, zarówno kukurydzę, jak i mięso z innych regionów,
położonych w odległości 100-160 kilometrów. Druga możliwość zakłada, że Chaco
Canyon było na stałe zamieszkiwane jedynie przez kilkaset osób, a pozostałe
budowle stanowiły czasowe schronienie dla przybywających pielgrzymów.
Oba scenariusze byłyby związane z masowym przepływem ludności i dóbr. Larry
Benson uważa, że w przypadku sprowadzania kukurydzy wystarczającej do wyżywienia
2300 osób, tragarze musieliby tysiące razy przemierzać pieszo okolice Chaco
Canyon. Z kolei przybywający z zewnątrz goście mogli przynosić ze sobą własną
żywność i nie byli zależni od mieszkańców Chaco Canyon.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz