13 marca 1981 roku, podczas prac
budowlanych prowadzonych w stolicy Meksyku, w rejonie ulic Alameda Central i
Avenida Hidalgo, Francisco Bautista natrafił na głębokości 4,80 m na sztabkę
złota i przekazał ją archeologom. Obecnie artefakt jest wystawiony w Narodowym
Muzeum Antropologii i najnowsze badania potwierdziły, że ta sztabka złota
stanowi wyjątkowe świadectwo materialne tak zwanej „Noche triste” („Smutnej
nocy”), związanej z ucieczką z Tenochtitlan Hernana Cortesa i jego ludzi 30
czerwca 1520 roku.
Sztabka złota w kolekcji Narodowego Muzeum Antropologii w mieście Meksyk (fot. MNA-INAH) |
Detal z Códice Florentino przedstawiajacy osobę ze szpadą i sztabką złota (fot. Edith Camacho, INAH) |
Specjaliści przeprowadzili ostatnio
badania sztabki, wykorzystując w tym celu najnowsze technologie i metody
nieinwazyjne. Analiza składu chemicznego wykazała 76,2% złota, 20,8% srebra i
3% miedzi. Sztabka została wykonana pomiędzy listopadem 1519 roku a czerwcem
1520 roku przez mieszkających w Azcapotzalco złotników Moctezumy, ale pod nadzorem
hiszpańskich konkwistadorów i zgodnie z ich standardami. Przetopione na sztabki
artefakty Mexików mogły pochodzić z tak zwanego „skarbu przodków Moctezumy”,
znalezionego przez Hiszpanów w Teucalco (Casas Viejas de Axayácatl) lub z
królewskich magazynów w Petlacalco bądź z arsenału w Tlacochcalco, czy też
warsztatów rzemieślniczych w Totocalli.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz