Więcej informacji o czaszkach z jaskiń na Jukatanie

Oryginalny artykuł: Desde hace 13 000 anos la poblacion de America ya era diversa, revela estudio

W ubiegłym tygodniu, w poście "Wyniki badań czaszek znalezionych w zatopionych jaskiniach Jukatanu" zostały przedstawione informacje dotyczące czaszek z Chan Hol (stan Quintana Roo, Meksyk) i jedynie wspomniano o kilku innych, na które natrafiono w grotach lub cenotes na wschodnim wybrzeżu meksykańskiego stanu Quintana Roo. Obecnie uczeni z Meksyku, Chile i USA zaprezentowali wyniki badań morfologii czterech z dziesięciu czaszek odkrytych w latach 2003-2015 i pochodzących sprzed 13000-8000 lat. Jest to kolejny wkład do toczącej się debaty na temat zasiedlania Ameryki.

Mapka przedstawiająca miejsca znalezienia analizowanych czaszek
(źródło ilustracji: Plos One)

Jak podają Alejandro Terrazas Mata (z UNAM, Meksyk) i Carmen Rojas Sandoval (z Centrum INAH Quintana Roo), badaniom poddano czaszki “Naharón”, “Pit 1”, “Las Palmas” i “Muknal”, datowane na koniec plejstocenu i początek holocenu. Podobieństwo morfologiczne czaszek z Quintana Roo szacowano poprzez porównanie ich ze wzorcami współczesnych populacji z całego świata. Taki zbiór danych wykorzystywano już wcześniej przy ocenianiu podobieństw morfologicznych czaszek w przypadku stanowiska Lagoa Santa w Brazylii, skąd pochodzi największa jak dotąd w Ameryce kolekcja czaszek z wczesnego holocenu, stanowiąca jeden z najlepszych zbiorów danych porównawczych.

Cztery czaszki poddane badaniom (źródło ilustracji: Plos One)

Czaszka “Naharón”, znaleziona na głębokości 22 metrów w systemie jaskiń Naranjal, 365 metrów od cenote Cristal (zwanej też Naharón), pochodzi sprzed około 13 499 lat i należy do kobiety, która zmarła w wieku 25-30 lat. Badanie czaszki wykazało podobieństwo morfologiczne do populacji o mocnej budowie ciała, przystosowanej do zimna i związanej z arktycznymi obszarami Alaski i Grenlandii.

Szkielet "Naharon" (fot. Carmen Rojas, INAH)

Czaszka „Pit 1”, znaleziona na głębokości 40-45 metrów w cenote El Pit (gmina Jacinto Pat), pochodzi sprzed około 13 295 lat i prawdopodobnie należała do mężczyzny zmarłego w pierwszych latach dorosłego wieku. Bardzo różni się od pozostałych czaszek i wykazuje największe podobieństwo morfologiczne do populacji europejskich.

Czaszka "Pit 1" (fot. Ernesto Contreras Ruiz, INAH)

Czaszka „Las Palmas”, odkryta na głębokości 24 metrów w odgałęzieniu jaskini Naranjal, pochodzi sprzed 12 000 lat i szacuje się, że należy do kobiety zmarłej w wieku 44-50 lat. Wykazuje podobieństwo morfologiczne do populacji paleoamerykańskiej, w dużym stopniu do ludności z Lagoa Santa (Brazylia) i w mniejszym do ludności z Chubut (Patagonia) lub Japończyków.

Prace w cenote Pit (fot. Ernesto Contreras Ruiz, INAH)

Najbardziej nietypowa jest czaszka „Muknal”, znaleziona na głębokości 33 metrów w jaskini Palmas, 210 metrów od wejścia do cenote Jailhouse. Pochodzi sprzed 10 200 lat i należała do mężczyzny zmarłego w wieku 40-45 lat. Czaszka nie wykazuje wyraźnego podobieństwa morfologicznego do znanych wzorców, chociaż jest najbardziej zbliżona do populacji z rejonów arktycznych Ameryki Północnej.

Czaszka "Muknal" (fot. Ernesto Contreras Ruiz, INAH)

Uczeni Mark Hubbe, Alejandro Terrazas Mata, Brianne Herrera, Martha E. Benavente Sanvicente, Arturo González, Carmen Rojas Sandoval, Jerónimo Avilés Olguín, Eugenio Acevez Núñez i Noreen Von Cramon-Taubadel opublikowali rezultaty swych badań w czasopiśmie Plos One. Zdaniem autorów, jest możliwe, że już pierwsi mieszkańcy Ameryki Północnej charakteryzowali się wysokim stopniem różnorodności morfologicznej, który ulegał zmniejszaniu w miarę rozpraszania się ludzi w kierunku południowym. Nowe badania dostarczają zatem ciekawych informacji na temat zrozumienia procesów przemieszczania się ludności na kontynencie amerykańskim.