Upadek Teotihuacan nastąpił w 570 roku

Oryginalny artykuł: Nuevos estudios precisan fecha de la caida de Teotihuacan hacia 570 d.C.

Do tej pory przyjmowano, że upadek Teotihuacan nastąpił w latach 550-650 i nie wiązano go z jakimś buntem, lecz mówiono po prostu o opuszczeniu miasta. Linda Manzanilla, która od lat prowadzi prace archeologiczne na terenie dawnych dzielnic Teotihuacan, a ostatnio w Xalla, przedstawiła swoją hipotezę, zgodnie z którą upadek Teotihuacan miał miejsce w 570 roku i był związany z rebelią. W celu ustalenia tak dokładnej daty wykorzystano zarówno datowanie radiowęglowe pozostałości drewnianych belek, jak i badania archeomagnetyczne spalonych posadzek pochodzących z pałacu w Xalla.

Kompleks pałacowy w Xalla (fot. Linda Manzanilla)

Zdaniem badaczki, do tragicznego końca Teotihuacan, jednego z najlepiej prosperujących miast Mezoameryki, doprowadziło gwałtowne starcie się ze sobą dwóch przeciwstawnych sposobów sprawowania władzy. Z jednej strony istniała grupa reprezentowana przez czterech współrządzących władców, z których dwóch najważniejszych rezydowało w pałacu w Xalla. Drugą grupę stanowili przedstawiciele zamieszkujących 22 dzielnice rzemieślników, rolników i kupców, którzy z czasem zyskiwali coraz większy prestiż i gromadzili liczniejsze dobra. Doprowadziło to do współzawodnictwa i niezadowolenia z władzy.

Zniszczenia dokonane na terenie Xalla (fot. Linda Manzanilla)

Linda Manzanilla uważa, że dzielnice miały tak dużą autonomię, że nawet pomimo podejmowanych prób, nie można było powstrzymać narastającego konfliktu. Nie tylko na terenie Xalla, ale i w zamieszkiwanej przez elitę strefie przy Alei Zmarłych w samym sercu Teotihuacan, pałace i rezydencje zostały spalone i splądrowane. Nie oszczędzono nawet wizerunków bóstw, które zostały rozbite na kawałki i porozrzucane w znacznej odległości od ich pierwotnego umiejscowienia.