Sztuka naskalna w Tastil (Argentyna)

Oryginalny artykuł: El INAH colabora en proyecto dedicado al arte rupestre de Tastil, sitio argentino del Qhapaq Ñan

W 2019 roku grupa badaczy z Argentyny, Meksyku i Hiszpanii rozpoczęła systematyczny i kompleksowy projekt poświęcony sztuce naskalnej zachowanej na wzgórzach otaczających Tastil w północno-zachodniej Argentynie. Luis Alberto Martos López (z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii, Meksyk) i Bernardo Cornejo Maltz (z Uniwersytetu w Buenos Aires, Argentyna) podkreślają, że projekt „Sztuka naskalna Tastil” ma na celu udokumentowanie wszystkich petroglifów znajdujących się na szczytach co najmniej 11 wzgórz, które wznoszą się na wysokość ponad 3200 m n.p.m. i są połączone ze starą osadą miejską, rozpościerającą się na obszarze o powierzchni około 17 hektarów. 

Badany region ze sztuką naskalną (fot. Luis Alberto Martos Lopez, INAH) 

Twórcy dawnych petroglifów uczynili z tego obszaru ważny ośrodek handlowy i ceremonialny, którego życie obracało się wokół ruchu karawan zwierząt jucznych, głównie lam, już w czasach preinkaskich (od 600 r. p.n.e. do 1000-1450). W latach 1450-1535 utrzymywali relacje z Inkami. Tastil było ważną enklawą andyjskiego systemu dróg znanego jako Qhapaq Ñan.

Petroglify przedstawiające lamy (fot. Luis Alberto Martos Lopez, INAH) 

Do tej pory szczegółowy rejestr objął obszary znane jako Corral Negro, El Duraznito i Los Canchones. Pozostały jeszcze: Abra Romero, Cerro del Medio, Loma Negra, Aguadita, Cortaderas, La Covacha, El Bordo i Cerro El Negro. Badacze zamierzają prowadzić prace jeszcze przez pięć kolejnych lat. Sporządzony w ciągu ostatniego półtora roku rejestr obejmuje rysunki, fotografie i zdjęcia satelitarne 3400 bloków z petroglifami. Wiele z nich  przedstawia zwierzęta wielbłądowate, sceny z karawanami i pasterstwem, w których pojawia się również llama camayoc, czyli opiekun lam.

  

Skały z zachowanymi petroglifami (fot. Luis Alberto Martos Lopez, INAH) 

Badacze znajdują się w początkowej fazie procesu rejestracji. Nie mają jeszcze dokładnych danych na temat zastosowanych technik i stylów petroglifów (z których jedne są bardziej schematyczne, a inne bardziej naturalistyczne), ilości i rodzaju figur skoncentrowanych na każdym bloku kamiennym. Tym niemniej rzuca się w oczy nawiązanie do społeczności pasterskiej, która dała życie Tastil w czasach prekolumbijskich, chociaż są też sceny polowań i motywy przypominające maski ze spływającymi łzami, prawdopodobnie symbolizujące prośby o deszcz.