W Miraflores (Peru) odkryto pozostałości dawnej świątyni

Oryginalny artykuł: ¡Hallazgo! Arqueólogos descubren en Chancay restos de templo con 3,000 años de antigüedad

Grupa archeologów, którą kieruje Pieter van Dalen Luna (z (Universidad Nacional Mayor de San Marcos, Lima, Peru) odkryła na stanowisku Miraflores położonym w dolinie rzeki Chancay (dystrykt Aucallama, prowincja Huaral, region Lima) pozostałości świątyni na planie litery „U”, pochodzącej z okresu formatywnego (lata 1500-500 p.n.e.), a zatem mogącą liczyć ponad 3000 lat. Jest to prawdopodobnie największa tego typu świątynia na środkowym wybrzeżu Peru.

Stanowisko archeologiczne Miraflores (źródło fotografii: Andina)

Świątynie wzniesione na planie litery „U” obejmowały główną piramidę i dwie podłużne budowle po obu bokach, z centralnym placem pomiędzy nimi. Jak podaje Pieter van Dalen Luna, w okresie formatywnym były one typowe dla ośrodków ceremonialnych położonych pomiędzy doliną Huara na północy i doliną Mala na południu. Podobne świątynie znajdują się, między innymi, w: Garagay (San Martín de Porres), Huacoy (dolina rzeki Chillón), La Florida (Rímac), Cardal (Lurín), Mina Pérdida (Pachacámac), San Jacinto (Huando) i Las Salinas (Pasamayo). Zdaniem archeologa Miraflores mogło pomieścić podczas ceremonii religijnych tysiące ludzi przybywających ze wszystkich zakątków doliny. Po opuszczeniu tego miejsca świątynia została zasypana tonami otoczaków.

Pozostałości dawnej świątyni zasypane otoczakami (źródło fotografii: Andina)

W późniejszym okresie Miraflores było zajmowane przez kulturę Chancay (lata 1000-1470), której przedstawiciele wykorzystywali je jako miejsce pochówków, a pozostawione otoczaki służyły do budowy grobów.