W Rázuri (Peru) odkryto osadę rybacką sprzed 7000 lat

Oryginalny artykuł: Perú precerámico: Descubren en Rázuri asentamiento de pescadores de hace 7,000 años

Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych przez Universidad Nacional Mayor de San Marcos w ramach Programu Archeologicznego Chicama, którym kieruje Henry Tantaleán odkryto osadę rybaków sprzed 7000 lat. Jest ona położona w okolicy Puerto Malabrigo (dystrykt Rázuri, prowincja Ascope, region La Libertad, Peru), niedaleko plaży zwanej El Cascajal. Miejsce to jest jednak dość oddalone od obszarów miejskich, dzięki czemu zdołało przetrwać przez tak długi czas i obecnie pozwala zdobyć cenne informacje na temat jego dawnych mieszkańców.

Teren, na którym prowadzone są prace wykopaliskowe (źródło fot. Andina)

Tamtejsza ludność prowadziła półosiadły tryb życia, zajmowała się połowem ryb i owoców morza. Wykorzystywała również zasoby pochodzące z okolicznych terenów podmokłych i przepływającej w pobliżu rzeki. Nie wyrabiała jeszcze ceramiki, ale wytwarzała przedmioty z kamienia, w tym noże i narzędzia przydatne do krojenia mięsa lub otwierania owoców morza. Podczas prac wykopaliskowych znaleziono również bawełniane nici służące do połowów z haczykami. Dawni mieszkańcy zbierali też różne rośliny, przetwarzali żywność i stopniowo przechodzili na osiadły tryb życia.

Jeden z obrobionych kamieni znalezionych na terenie osady rybackiej (źródło fot. Andina)

W tej osadzie pod gołym niebem mieszkańcy wykorzystywali paleniska z kamieni, na których gotowali jedzenie. Archeolodzy znaleźli podczas wykopalisk w miejscach nazwanych „El Cascajal I” i „El Cascajal II” szczątki ryb i owoców morza, złowionych zarówno przy brzegu, jak i na większych głębokościach. Natrafili też na pozostałości kłód i drewna z mokradeł w pobliżu osady rybackiej. 

Pozostałości dwóch palenisk (źródło fot. Andina)

Henry Tantaleán przekazał, że ta dawna osada w Rázuri mogła być współczesna miejscu znanym jako Huaca Prieta, położonym w pobliżu kompleksu archeologicznego El Brujo (region La Libertad) i zamieszkiwanym już 10 000 lat temu. W owym czasie nie było typowych wiosek. Tereny te, w zależności od dostępności pożywienia, były zajmowane sezonowo przez małe grupy liczące 30-40 osób, które po jakimś czasie przenosiły się w inne miejsce. Prace wykopaliskowe będą kontynuowane, a pobrane próbki węgla drzewnego zostaną poddane datowaniu radiowęglowemu w celu określenia dokładnego wieku osady. Zostaną też przeanalizowane pozostałości organiczne, w tym szczątki ryb, muszli morskich i roślin.