Odkrycia w Tula-Tepeji (stan Hidalgo, Meksyk)

Oryginalny artykuł: Descubren en Tula-Tepeji vestigios de pueblos previos al esplendor tolteca

Ostatnie odkrycia, dokonane przez archeologów INAH na ziemiach meksykańskiego stanu Hidalgo dowodzą, że setki lat przed wzniesieniem tam stolicy Tolteków – Tuli, na obszarze znanym jako Tula-Tepeji istniały już ośrodki o złożonej strukturze społecznej.

Fragmenty znalezionych figurek i skrobaków (fot. Héctor Montaño, INAH)

W pierwszych miesiącach tego roku archeolodzy prowadzili prace wykopaliskowe w rejonie Tepeji del Río i natrafili na pozostałości budowli oraz ceramikę, które świadczą o zamieszkiwaniu tych terenów w późnym okresie formatywnym, w latach 400-200 p.n.e. Materiał ceramiczny obejmuje, między innymi, polerowane misy w kolorze czerwonym oraz naczynia polichromowane, z białymi i czerwonymi wzorami na kawowym tle. Wśród materiałów kamiennych, pochodzących z okresu formatywnego, wyróżniają się ostrza strzał, najstarsze z odkrytych do tej pory w regionie Tula-Tepeji. Zachowały się też szczątki kostne czworonogów i kości ludzkie, choć nie natrafiono na kompletny pochówek.

Ostrze strzały znalezione podczas prac wykopaliskowych (fot. Héctor Montaño, INAH)

Kierujący badaniami archeolog z Centrum INAH-Hidalgo, Luis Gamboa podkreślił, że mówiąc o południowo-zachodnich ziemiach stanu Hidalgo, zazwyczaj myśli się o Toltekach i  ich wielkim mieście Tuli ze słynnymi atlantami. Wpływy kulturowe Toltekow zaznaczyły się jednak dopiero w okresie 900-1150 n.e. Obecnie wiadomo już, że rejony te były zamieszkiwane znacznie wcześniej. Z kolei lata 300-450 n.e. to czasy widocznych wpływów Teotihuacan. W Dolinie Tuli pojawiły się wówczas pierwsze, rozproszone ośrodki, których regionalna stolica - Chingú była podporządkowana Teotihuacan. Mieszkańcy Chingú zajmowali się głównie wydobywaniem wapienia, służącego do wyrobu stiuku.

Pozostałości budowli mieszkalnej (fot. Luis Gamboa, INAH)

Podczas ostatnich prac odkryto pozostałości budowli mieszkalnej typowej dla Teotihuacan. Obejmuje ona otwarty dziedziniec o wymiarach 2,5 m x 2,5 m, który łączył się z pomieszczeniami. Wszystkie te konstrukcje, wzniesione na czworokątnej podstawie, pochodzą z okresu określanego w chronologii Teotihuacan jako Tlamimilolpa i wczesny Xolalpan, czyli z lat 300-450 n.e.

Jedna ze znalezionych figurek (fot. Héctor Montaño, INAH)

Jak podaje Luis Gamboa, poza ceramiką typową dla Teotihuacan znaleziono również naczynia pochodzące z San Juan Ixcaquixtla (stan Puebla), z Xochipala (stan Guerrero) oraz z ziem obecnego stanu Oaxaca, co dowodzi rozległej sieci szlaków handlowych w czasach potęgi Teotihuacan.

Figurka w stylu typowym dla Teotihuacan (fot. Héctor Montaño, INAH)

Spośród odkrytych przedmiotów na uwagę zasługują również skrobaki i nożyki z ciemnego obsydianu, pochodzącego prawdopodobnie z Zinapécuaro (stan Michoacan) oraz fragmenty form służących do wyrobu figurek antropomorficznych. Podobne formy i figurki  znaleziono już wcześniej w jednej z zachodnich dzielnic Teotihuacan i w Jiquilpan (stan Michoacan), co wskazuje na produkcję seryjną i szeroką dystrybucję figurek.

Fragment formy do wyrobu figurek antropomorficznych (fot. Héctor Montaño, INAH)

Archeolog Luis Gamboa podkreślił, że materiał archeologiczny z Tepeji del Río mówi o ciągłości zamieszkiwania tego rejonu na przestrzeni wieków. Obszar ten leży przy ważnym, naturalnym szlaku komunikacyjnym, biegnącym rzeką Lerma i prowadzącym od ziem obecnego stanu Colima, przez Michoacan, Guanajuato i Queretaro aż do Doliny Meksyku i  regionu Puebla-Tlaxcala.