Chalcatzingo,
położone na terenie meksykańskiego stanu Morelos, było zamieszkiwane już od
około 1400 r. p.n.e. i z czasem stało się ważnym ośrodkiem w regionie,
utrzymując kontakty z innymi kulturami. Miasto wzniesiono u stóp wzgórz Cerro
Chalcatzingo (znanego też jako Cerro Ancho lub Cerro de la Cantera) i Cerro
Delgado, a jego największy rozkwit przypadł na lata 700-500 p.n.e. i z tego
okresu pochodzi większość zachowanych zabytków. O Chalcatzingo usłyszano na
początku lat 30. XX wieku, kiedy ulewne deszcze odsłoniły reliefy wyrzeźbione
na zboczach Cerro Chalcatzingo. Na miejsce udała się wówczas archeolog Eulalia
Guzmán i przygotowała raport o pięciu rzeźbach.
Stanowisko archeologiczne
Chalcatzingo
|
W latach 1952-56 zarówno
Chalcatzingo, jak i inne ośrodki na ziemiach stanu Morelos badał Román Piña
Chan, a w 1972 roku rozpoczęto trwający do 1976 roku Projekt Archeologiczny
Chalcatzingo, którym kierowali David C. Grove (z University of Illinois, USA)
oraz Jorge Angulo i Raúl Arana (z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii,
Meksyk). Kolejne prace wykopaliskowe w późniejszym okresie pozwoliły nie tylko
na odkrycie pozostałości dawnych budowli, ale i kolejnych reliefów
wyrzeźbionych na skałach oraz steli i ołtarzy.
Pozostałości dawnych budowli w Chalcatzingo |
Monument 1
znany też jako „Król” lub „Dawca wody”
|
Detal z Monumentu 6 przedstawiający kwiat dyni
|
Reliefy
na skałach u podstawy wzgórza poruszają tematykę mitologiczną i rytuały. Na
większości z nich przedstawiono dzikie koty.
Reliefy z wizerunkami dzikich kotów.
Po lewej: Monument 31 przedstawiający dzikiego
kota pod chmurą i kroplami deszczu.
Po prawej: Monument 41 przedstawiający trzy dzikie koty zwrócone ku zachodowi.
Z
kolei Monument 2 ukazuje cztery
osoby. W centralnej części sceny widać dwie postacie z maskami i hełmami, które
kierują się do osoby pozbawionej odzienia, związanej i leżącej na ziemi. Po
lewej stronie można dostrzec czwartą postać, odwróconą tyłem do pozostałych
Zdaniem uczonych, scena nazwana „Procesją żyzności” może przedstawiać jakiś
rytuał związany z żyznością bądź nawiązywać do konfliktu wojennego i pojmania
jeńca.
Monument 2 znany jako „Procesja żyzności” |
Obok
znajdują się kolejne reliefy, w tym Monument
4, który przedstawia scenę nazwaną „Rodem władców” i Monument 5 znany jako „Stworzenie człowieka”. Reliefy wykonano w
stylu typowym dla Olmeków, co niewątpliwie wynikało z kontaktów utrzymywanych z
ośrodkiem La Venta, rozwijającym się w tym samym czasie.
Monument 4 znany jako „Ród władców” |
Monument 5
ze sceną nazwaną „Stworzeniem człowieka”
|
Jednak
prace archeologiczne wykazały, że w Chalcatzingo, poza wpływami olmeckimi
widocznymi w reliefach, ceramice czy glinianych figurkach, można dostrzec też
style znane z innych regionów Mezoameryki. Na przykład, stele z towarzyszącymi
im okrągłymi ołtarzami spotykane były w ośrodkach położonych w rejonie wybrzeża
Oceanu Spokojnego w Gwatemali i w meksykańskim stanie Chiapas. Stele i ołtarze
w Chalcatzingo znajdują się na platformach wzniesionych na terenie położonym u
stóp wzgórza, w części miasta wyraźnie związanej z przedstawicielami elity i
władzą polityczną.
Część miasta położona u stóp
wzgórza. To tutaj natrafiono na stele i ołtarze
Stele i okrągłe ołtarze w Chalcatzingo
|
Niektóre
rzeźby zostały z czasem zakopane lub rytualnie zniszczone. Na przykład, wizerunek mężczyzny, przypuszczalnie jakiegoś
dostojnika, znany jako Monument 16
(znajdujący się obecnie w kolekcji Narodowego Muzeum Antropologii w mieście
Meksyk) został pozbawiony głowy.
Zniszczony rytualnie Monument 16 z wizerunkiem przedstawiciela elity z Chalcatzingo
|
Około
800 r. p.n.e. tereny u stóp Cerro Chalcatzingo zostały zamienione na tarasy, na
których wznosiły się dawne budowle. Prawdopodobnie na jednej z platform o
przeznaczeniu ceremonialnym znajdowała się niegdyś świątynia z wejściem
ozdobionym wyjątkowym przedstawieniem otwartej paszczy ziemskiego potwora,
ukazanej w formie czteropłatkowego kwiatu, który był symbolem wrót do
zaświatów. Zabytek ten znany jest jako Monument
9.
Monument 9 stanowiący prawdopodobnie wejście do dawnej świątyni (replika w Narodowym Muzeum Antropologii w mieście Meksyk) |
W
Chalcatzingo odkryto również pochówki, w których zachowały się ozdoby z jadeitu
oraz ceramika, co świadczy o wyspecjalizowanych rzemieślnikach. Z kolei w
jaskiniach na Cerro Delgado natrafiono na malowidła.
Naczynia ceramiczne znalezione w Chalcatzingo
(Museo Regional Cuauhnáhuac, Cuernavaca)
Chociaż
po 500 r. p.n.e. Chacatzingo utraciło
swe znaczenie na arenie politycznej, to nadal było zamieszkiwane i uważane za
centrum religijne. Po 400 r. n.e. wznoszono tam nowe budowle, w tym boisko do
gry w piłkę i kompleks architektoniczny obejmujący plac i dwie piramidy.
Piramida wzniesiona na głownym placu Chalcatzingo
|
Boisko do gry w piłkę na terenie Chalcatzingo |
Jeszcze
około 1300 roku ludność Chalca traktowała Chalcatzingo jako sanktuarium i cel
pielgrzymek, o czym świadczą pozostałości świątyni wzniesionej w pobliżu Monumentu 2 („Procesji żyzności”).
Pozostałości dawnej świątyni, wzniesionej w okresie postklasycznym |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz