Nowe odkrycia w świątyni Rurupa w Apurímac

Oryginalny artykuł: Apurímac: Hallan recinto enlucido del periodo Formativo en templo ceremonial Rurupa 

W październiku 2023 roku w Apurímac (dystrykt Ancohuallo, prowincja Chincheros, Peru) natrafiono na pozostałości dawnej świątyni pochodzącej sprzed trzech tysięcy lat, którą nazwano Rurupa. Obecnie peruwiańscy archeolodzy pod kierunkiem Edisona Mendozy (z Universidad Nacional San Cristóbal w Huamanga) dokonali tam nowych odkryć, związanych z dwoma okresami budowy. Pierwszy przypada na okres formatywny średni (lata 1000-800 p.n.e.), kiedy to powstała prostokątna platforma i schody z trzema stopniami. 

Prace wykopaliskowe na terenie świątyni Rurupa (fot. Andina)

W górnej części tego samego miejsca wzniesiono trzy budowle na planie prostokąta i przedpokój, a następnie podzielono je na dwie niezależne równoległe konstrukcje, z których każda miała wejście. Jak podaje Edison Mendoza, najciekawsze jest to, że są otynkowane warstwą bieli, a na wierzchu pomalowane różnymi kolorami: ołowianym, brązowym i czerwonawym. Archeolog podkreśla, że ten typ architektury jest bardzo rzadki w peruwiańskich górach i spotykany jest raczej w ośrodkach na wybrzeżu, co mogłoby świadczyć o kontaktach utrzymywanych z tamtejszymi mieszkańcami. 

Schody odkryte podczas prac wykopaliskowych (fot. Andina)

Tego rodzaju przestrzenie położone w górnej części świątyni były zazwyczaj związane z czynnościami rytualnymi. W jednej z nich archeolodzy znaleźli prostokątny ołtarz, na którym natrafiono na czaszkę świnki morskiej. Wiadomo, że świnki morskie były składane w ofierze podczas rytuałów.

Pozostałości konstrukcji w górnej części świątyni (fot. Andina)

Dalsze znaleziska są związane z późnym okresem formatywnym (lata 800-400 p.n.e.), kiedy to niektóre budowle zostały pokryte ziemią i wypełnieniem z kamieni. Jednocześnie świątynia stała się większa i bardziej monumentalna, poszerzona w poziomie i w pionie. Zmienił się też sposób konstrukcji, gdyż zaczęto wykorzystywać znacznie większe bloki kamienne. W górnej części dobudowano zagłębioną kondygnację na planie kwadratu, połączoną po bokach schodami z dwoma stopniami. 

Pozostałości konstrukcji z późnego okresu formatywnego (fot. Andina)

Edison Mendoza dodaje, że licząca około 3000 lat świątynia Rurupa stanowiła centrum ceremonialne i była odwiedzana przez liczne osoby z wielu okolicznych miejsc.