Wystawa poświęcona artefaktom z Grobowca 7 w Monte Alban

Oryginalny artykuł: Aactualizan exhibicion de la Tumba 7 de Monte Alban, El lugar de los ancestros

87 lat temu, 6 stycznia 1932 r., na terenie Monte Alban (stan Oaxaca, Meksyk), archeolog Alfonso Caso Andrade (1896-1970), pierwszy dyrektor Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) odkrył Grobowiec 7, który nazwał „najbogatszym grobem Ameryki”. Po przeprowadzeniu dokładnych badań w latach 60. XX wieku uznał, że złożone w nim dary ofiarne należały do Misteków, którzy w okresie postklasycznym (lata 1250-1521) wykorzystali dawny grobowiec Zapoteków, pochodzący z lat 0-100 n.e., aby pochować w nim swych przodków. Chociaż znalezione w grobie artefakty od lat można podziwiać w Museo de las Culturas w mieście Oaxaca, to obecnie, z okazji 80. rocznicy INAH, poddano je dokładnemu oczyszczeniu i odrestaurowaniu, przygotowując specjalną wystawę El lugar de los ancestros. Ta'ta ñuu ana'a („Miejsce przodków”), obejmującą około 600 eksponatów i ukazującą splendor sztuki Misteków.

Jeden z naszyjników pochodzących z Grobowca 7 w Monte Alban (fot. Héctor Montaño, INAH)

Wśród zaprezentowanych artefaktów znajdują się, między innymi, trzy zapoteckie urny znalezione w przedsionku grobowca i ozdobione wizerunkami bóstw, złota maska boga Xipe Totec, pektorał oraz 44 kości zwierząt ozdobione wyrytymi scenami, które nawiązują do dziejów dynastii przedstawionych na stronach misteckich manuskryptów.

Urna zapotecka ozdobiona wizerunkiem boga deszczu Cocijo (fot. Héctor Montaño, INAH)

Mistekowie byli wspaniałymi artystami i wyrabiali najróżniejsze przedmioty, wykorzystując w tym celu muszle, korale, perły, turkus, jadeit, kryształ górski, obsydian, alabaster, bursztyn, gagat, złoto, srebro, miedź, glinę oraz zęby i kości zwierząt.

Pektorał ze złota znaleziony w Grobowcu 7 (fot. Héctor Montaño, INAH)

Wśród wystawionych artefaktów znajdują się dziesiątki naszyjników wykonanych z tysięcy paciorków z różnych materiałów, a nawet naszyjnik zrobiony ze 100 zębów trzonowych dzikich kotów.

Czaszka pokryta mozaiką turkusową znaleziona w Grobowcu 7 (fot. Héctor Montaño, INAH)

Jak podkreśla Diego Prieto, obecny dyrektor INAH, w okresie postklasycznym Mistekowie wybrali dawny grobowiec zapotecki, aby uczynić z niego podziemne sanktuarium poświęcone kultowi przodków. Grób przypominał jaskinię uważaną za przejście do zaświatów i miejsce dające początek nowemu życiu. Było zatem jak najbardziej odpowiednie do składania w nim zawiniątek z relikwiami przodków, z wizerunkami bóstw i wartościowymi przedmiotami. Misteckie kodeksy pokazują, że tego typu zawiniątka były otaczane kultem i wykorzystywane podczas rytuałów związanych z zakładaniem nowych miast i z legitymizacją władzy oraz podczas innych ważnych wydarzeń.