Interesujące ryty naskalne z przedstawieniami peyote w stanie Puebla (Meksyk)

Oryginalny artykuł: Registros de arte rupestre en Puebla revelan cosmovisiones compartidas entre Mesoamérica y Aridoamérica

W północnym Meksyku jest powszechne, że jaskinie i schroniska skalne kryją przykłady sztuki naskalnej nawiązujące do peyote, rośliny z rodziny kaktusowatych, odgrywającej znaczącą rolę w kosmogonii rdzennych mieszkańców tego regionu, którzy przez pokolenia używali jej jako środka umożliwiającego kontaktowanie się z tym, co boskie. Jednak odnalezienie na ziemiach północno-wschodniej części stanu Puebla naskalnych rytów, które odnoszą się do peyote nie jest często spotykane. 

Ryty naskalne w gmienie Hueytamalco (fot. Francisco Mendiola, Centrum INAH Puebla) 

Mieszkańcy gminy Hueytamalco (stan Puebla) powiadomili Narodowy Instytut Antropologii i Historii (INAH) o pozostałościach archeologicznych zachowanych na tym terenie. Na miejsce udali się Francisco Mendiola Galván (z Centrum INAH Puebla), Sergio Suárez Cruz i Manuel Melgarejo Pérez, którzy obecnie przygotowują rejestr czterech stanowisk znajdujących się w rejonie Hueytamalco. Na jednym z nich zachowały się trzy budowle z okresu postklasycznego (lata 1200-1521). Szczególną uwagę badaczy zwróciły jednak liczne przykłady sztuki naskalnej, na które natrafiono w trzech miejscach nazwanych: Cueva de Belén, Aguilar i Montecelli.

Przedstawienie peyote na terenie Montecelli (fot. Francisco Mendiola, Centrum INAH Puebla)

Chociaż nie zakończono jeszcze systematycznego rejestru fotograficznego, wiadomo już, że  stanowisko Montecelli jest jednym z najbardziej rzucających się w oczy. Jak podaje Francisco Mendiola Galván, co prawda w południowej części stanu Puebla można znaleźć przedstawienia peyote w sztuce naskalnej, to jednak po raz pierwszy peyote pojawia się w jednym kontekście z odniesieniem do boga Tlaloka i ukazaniem specjalnej torby, jakiej używali szamani i dzięki której mogli dawkować rytualne spożywanie tej rośliny.

Ryty naskalne w gmienie Hueytamalco (fot. Francisco Mendiola, Centrum INAH Puebla) 

Francisco Mendiola, który od lat bada sztukę naskalną Indian Cora, Huichol, Rarámuri, Tepehuano oraz innej zarówno dawnej, jak i obecnej ludności zamieszkującej ziemie północnego Meksyku i południowych Stanów Zjednoczonych podkreślił, że spożywanie peyote ma głębokie znaczenie duchowe, gdyż ułatwia osiągnięcie stanu wyższej świadomości, pozwalając szamanom na nawiązanie bezpośredniego kontaktu z tym, co święte. Dlatego miejsca takie, jak stanowisko Montecelli są bardzo ważne ze względu na ich rytualny charakter.

Ryty naskalne w gmienie Hueytamalco (fot. Francisco Mendiola, Centrum INAH Puebla) 

Archeolodzy wysunęli hipotezę, że skoro rejon Hueytamalco należy do Mezoameryki, a peyote jest rośliną, która rośnie tylko na obszarze znanym jako Aridoameryka (obejmującym północną część obecnego Meksyku i południe dzisiejszych Stanów Zjednoczonych) oznaczałoby to, że peyote dotarło na ziemie stanu Puebla na drodze wymiany towarowej i kulturowej. 

Ryty naskalne w gmienie Hueytamalco (fot. Francisco Mendiola, Centrum INAH Puebla) 

Badacze uważają, że poza widocznym odniesieniem do tego, co duchowe i być może również związane z pomyślnym cyklem rolniczym i przedstawieniem Tlaloka, ryty naskalne w Montecelli byłyby potwierdzeniem wspólnej kosmowizji, dzielonej przez mieszkańców Mezoameryki i ludność z północnego Meksyku.