Nowy depozyt ofiarny znaleziony na terenie Templo Mayor

Oryginalny artykuł: El Proyecto Templo Mayor descubre ofrenda de consagración de la época de Moctezuma Ilhuicamina, en la Ciudad de México

Podobnie jak wszyscy władcy Mexików, Montezuma Ilhuicamina, który rządził w latach 1440–1469, starał się, aby depozyty ofiarne składane w sakralnej części Tenochtitlan odzwierciedlały bogactwo tych terytoriów, które w czasach jego panowania zostały podbite przez Trójprzymierze. Potwierdza to depozyt (oznaczony numerem 186) odkryty przez archeologów z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) na terenie Templo Mayor (Wielkiej Świątyni) w centrum historycznym miasta Meksyk i związany z etapem IVa rozbudowy świątyni. Skrupulatna eksploracja czworokątnej kamiennej skrzyni została przeprowadzona w okresie od stycznia do lipca 2023 r.

Depozyt ofiarny 186 w momencie odkrycia (fot. Mirsa Islas, Projekt Templo Mayot)

Jak podaje Leonardo López Luján (kierujący Projektem Templo Mayor), w depozycie ofiarnym znajdowało się 14 figurek męskich i miniaturowa figurka kobieca. Zostały one wyrzeźbione z kamienia o zielonej barwie. Największa ma 30 cm wysokości, a miniaturowa jedynie 3 cm. Wyróżniają się schematycznymi cechami typowymi dla tak zwanego stylu Mezcala z ziem obecnego stanu Guerrero. Chociaż wiadomo, że ludy Cohuixcas i Chontales z tego regionu zostały podbite w czasach Montezumy Ilhuicamina, to zwraca uwagę fakt, że figurki w stylu Mezcala, które inni badacze odkryli w kontekstach archeologicznych w stanie Guerrero, datowane są na lata od okresu preklasycznego (1200-400 p.n.e.) po epiklasyczny (650-900). Jak wyjaśnia Leonardo López Luján, oznacza to, że kiedy Mexikowie podbili Cohuixcas i Chontales, figurki te były już prawdziwymi reliktami, gdyż niektóre z nich miały ponad 1000 lat i prawdopodobnie Mexikowie przywłaszczyli je sobie jako łup wojenny.

Depozyt ofiarny 186 z figurkami i muszlami (fot. Mirsa Islas, Projekt Templo Mayor)

Uczestniczący w badaniach Alejandra Aguirre Molina i Antonio Marín Calvo doszli do wniosku, że po sprowadzeniu figurek do Tenochtitlan zmieniły one swe znaczenie religijne, o czym świadczą pozostałości dodanego przez Mexików barwnika na jednej z nich, nawiązującego do boga deszczu, Tlaloka. Oprócz figurek depozyt ofiarny 186 zawierał dwie zawieszki w formie grzechotnika, 137 paciorków z różnych kamieni o zielonej barwie, a także piasek morski i 1942 przedmioty z materiału wapiennego, w tym różne muszle i koralowce, pochodzące z wybrzeży Oceanu Atlantyckiego. Odkrycie tego depozytu wynikało z zainteresowania archeologów potwierdzeniem wzoru widocznego w depozytach 18, 19 i 97, które składały się z kamiennych skrzyń zakopanych pod monumentalnymi głowami węży w platformie Templo Mayor i pochodzących również z etapu IVa.

Depozyt ofiatny 186 (fot. Mirsa Islas, Projekt Templo Mayor)

Leonardo López Luján zaznacza, że w języku nahuatl takie skrzynie były znane jako tepetlacalli i Mexikowie przechowywali w nich najcenniejsze rzeczy, takie jak delikatne pióra, ozdoby czy bawełniane ubrania. Archeolog podkreśla, że jeśli spojrzy się na to z punktu widzenia Templo Mayor, która reprezentuje świętą górę przepełnioną żywnością, można wyobrazić sobie kapłanów gromadzących w tych kamiennych skrzyniach najważniejsze symbole wody i żyzności: figurki boga deszczu, paciorki z zielonego kamienia i muszle.