Boisko w Chichén Itzá służyło obserwacjom równonocy i przesileń

Oryginalny artykuł: Juego de pelota de Chichén Itzá fue marcador solar

José Huchim Herrera z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) w Meksyku poinformował, że po dwóch latach prac konserwatorskich, prowadzonych na terenie Wielkiego Boiska do Gry w Piłkę w Chichén Itzá, zdołano odtworzyć jego oryginalny wygląd wraz ze schodami i pięcioma konstrukcjami, nazwanymi przez archeologów "przejściami", które Majowie wznieśli – między innymi – w celu obserwacji ruchu słońca w dniach równonocy i przesileń. Badania potwierdziły zatem wcześniejsze przypuszczenia, ze boisko odgrywało również funkcję astronomiczną.

Meksykański uczony wyjaśnił, że schody i przejścia stanowiły prawdopodobnie miejsca, z których widzowie mogli obserwować grę i śledzić tor piłki. Huchim Herrera podkreślił też, że do dnia dzisiejszego zachowały się prekolumbijskie makiety boiska, na których wyraźnie można dostrzec osoby zajmujące trzy pozycje: na krańcach boiska i w jego części centralnej. Odrestaurowane przez archeologów przejścia znajdują się po zachodniej stronie boiska (dwa na krańcach i jedno w centrum) i po wschodniej (jedno w centrum i jedno na krańcu północnym).

Boisko do gry w piłkę w Chichén Itzá

Boisko w Chichén Itzá zostało zbudowane przez Majów w latach 849-869, ma ponad 120 metrów długości i jest największym na terenie Mezoameryki. Z obu stron boiska wznoszą się wysokie, równoległe mury z kamiennymi pierścieniami. Mury boiska ozdobiono reliefami, nawiązującymi do śmierci i składania ofiar.


Fragment reliefu zdobiącego mury boiska w Chichén Itzá

Już 25 lat temu, będąc jeszcze studentem, archeolog José Huchim i jego nauczyciel Víctor Segovia, pionier badań w dziedzinie astronomii prekolumbijskiej, byli niemal pewni, że przejścia na terenie boiska do gry w piłkę w Chichén Itzá zostały rozmieszczone w sposób umożliwiający obserwację równonocy i przesileń. Kiedy w ubiegłym roku udało się przywrócić przejściom ich oryginalną formę, okazało się, że jedno z nich pozwala na obserwację słońca w dniu przesilenia zimowego, dwa centralne – podczas równonocy (wiosennej i jesiennej), a przejście wysunięte najbardziej w kierunku północnym – w dniu przesilenia letniego.

Badacz z centrum INAH na Jukatanie przypomniał również, że słońce odgrywało ważną rolę w rytuałach Majów. Jego wędrówka po niebie i zmieniające się pory roku umożliwiały przygotowanie pól pod zasiew kukurydzy. Ruchy piłki podczas gry odzwierciedlały trajektorię słońca.

Część schodów, pozwalających na wejście na górną platformę boiska, została odrestaurowana już trzy lata temu. Podczas sezonu wykopaliskowego w tym roku, archeolodzy planują ukończenie prac w 90% i udostępnienie tej części boiska zwiedzającym.