Oryginalny artykuł: Archaeologists Discover One of the Oldest Known Clovis Hunting Sites in North America | Popular Archaeology 14.07.2014.
W publikacji, która ukazała się w Proceedings of National Academy of Sciences, autorzy wskazują ponadto, że wyniki ich badań poszerzają naszą wiedzę na temat diety ludzi Clovis, stosowanych przez nich materiałów, megafauny żyjącej w Ameryce Północnej pod koniec plejstocenu oraz dostarczają dowodów potwierdzających hipotezę o południowo-zachodnim pochodzeniu kultury Clovis.
Czytaj także: Katastrofalne zmiany w diecie przyczyną wymierania megafauny - Megafauna Ameryki
W 2007 archeolodzy z University of Arizona pod kierownictwem Vance'a Holliday'a rozpoczęli wykopaliska na stanowisku El Fin del Mundo (Koniec Świata) na pustyni Sonora w północno-zachodnim Meksyku. Znaleźli skamieniałe kości dużego zwierzęcia, które początkowo brali za bizona, ale kiedy w 2008 wreszcie znaleźli żuchwę okazało się, że były to kości dwóch gomfoterów - zwierząt wielkości współczesnego słonia, ale mniejszych od swoich wymarłych kuzynów mamutów. Niegdyś występowały powszechnie w Ameryce Północnej, ale dotychczas uważano, że zniknęły na długo, zanim ludzie dotarli tam 13-13,5 tys. lat temu. Datowanie radiowęglowe fragmentów węgla drzewnego i zwęglonych kości znalezionych na stanowisku wykazało z dużą pewnością wiek 13390 lat, co oznacza, że znalezione gomfotery są ostatnimi znanymi egzemplarzami swojego gatunku w Ameryce Północnej.
 |
| Trzej przodkowie słonia: (od lewej) mastodont, mamut i gomfoter (rekonstrukcja: Sergio de la Rosa) |
Oprócz kości znaleziono przedmioty należące do kultury Clovis, w tym 7 grotów, trochę kamiennych narzędzi tnących i 21 krzemiennych odłamków. Położenie i bliskość artefaktów i kości wskazuje, że to ludzie zabili te dwa zwierzęta. Z siedmiu grotów znalezionych na stanowisku cztery znajdowały się między kośćmi, w tym jeden pomiędzy kością a fragmentami zębów. Pozostałe trzy groty zostały wymyte z warstwy kości i zostały znalezione w pobliżu. Pokazuje to, że ludzie Clovis polowali na gomfotery, podobnie jak na mamuty, mastodonty i bizony.
 |
| Grot Clovis z kwarcu znaleziony w pobliżu warstwy kości w El Fin del Mundo. Pomimo, że jest trudny w obróbce, kwarc był używany przez Clovis do wyrobu narzędzi. Fot. INAH Sonora. |
Kultura Clovis - uważana dziś za najstarszą rozpoznawalną paleoindiańską kulturę obu Ameryk - wyróżnia się charakterystycznymi narzędziami kamiennymi, w szczególności żłobkowanymi grotami (ang. fluted). Pierwsze stanowisko tej kultury zostało odkryte przez archeologów w pobliżu Clovis w Nowym Meksyku w roku 1930. El Fin del Mundo oraz Aubrey w Teksasie to obecnie dwa stanowiska, które dostarczają najwcześniejszych pewnych dowodów na to, że Clovis polowali, co czyni ich najwcześniejszą grupą myśliwych-zbieraczy na Południowym Zachodzie Ameryki Północnej, ponieważ pojawili się tam już 13390 lat temu.
W publikacji, która ukazała się w Proceedings of National Academy of Sciences, autorzy wskazują ponadto, że wyniki ich badań poszerzają naszą wiedzę na temat diety ludzi Clovis, stosowanych przez nich materiałów, megafauny żyjącej w Ameryce Północnej pod koniec plejstocenu oraz dostarczają dowodów potwierdzających hipotezę o południowo-zachodnim pochodzeniu kultury Clovis.
Publikacja:
- Guadalupe Sanchez, Vance T. Holliday, Edmund P. Gaines, Joaquín Arroyo-Cabrales, Natalia Martínez-Tagüeña, Andrew Kowler, Todd Lange, Gregory W. L. Hodgins, Susan M. Mentzer, Ismael Sanchez-Morales. Human (Clovis)–gomphothere (Cuvieronius sp.) association ∼13,390 calibrated yBP in Sonora, Mexico. PNAS 14.07.2014, doi: 10.1073/pnas.1404546111.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz